- 51 -
reeds begrensd werd door lanen en sloten. Verkocht werd
alles, wat aard- en nagelvast was, met uitzondering van de
behangsels, zolder- en schoorsteenstukken. De plaats was,
toen de heer Slicher hem kocht, in goede staat 'met keurigen
moestuin, exquise boomgaard en een schoon hoog plantsoen
van beuken, iepen en abeelen'.
De nieuwe eigenaar heeft, blijkens daarvan overgeleverde
bestekken en acquitten, vele verbeteringen aan de hofstede
aangebracht, welke na zijn overlijden op 18 Januari 1722
door zijn weduwe Brigitte Johanna Rendorp zijn voortgezet.
Bezien wij de afbeelding van het huis in 1723 met het onder
schrift 'dit is 't voorstaande huis vernieuwt', welke tekening
behoort bij de andere reeds genoemde in het bezit van Mr C.
van Lennep, dan wijkt het gebouw wel sterk af van het voor
gaande, zodat men eerder van een herbouwing kan spreken.
Het is nu een groot rechthoekig huis geworden met schuin
opgaand dak, voorzien van een balustrade en vier schoor
stenen. De voorgevel heeft de hoofdingang in het midden
over een hoge stoep, met aan weerszijden twee ramen; er
zijn geen bijgebouwen meer, maar het is een statig, deftig
18de eeuws herenhuis geworden. De toegang over de gracht
is thans echter slechts een eenvoudige ophaalbrug.
De weduwe van Wigbold Slicher heeft de bezitting door
haar tweede echtgenoot, Mr Jan Reaal, op 28 October 1730
laten transporteren aan Mr Dirk van der Meer, eveneens
schepen van Amsterdam, die er 28.000,— voor betaalde.
Deze was een aanzienlijk koopman in manufacturen, die
handel dreef op Italië, de Levant en Curasao. Hij liet zijn
nieuwe buitenplaats naar de smaak van de tijd verfraaien.
Uit 1742 stamt een plattegrond hiervan van de hand van de
tuinarchitect Adriaan Speelman dezelfde die ook de bui
tenplaatsen Waterland en Hartelust ontwierp waaruit zijn
latere ambtgenoot L. A. Springer een volledige beschrijving
kon reconstrueren9). Naar de 18de eeuwse opvattingen was
in alles symmetrie toegepast en vooral het terrein achter het
huis, waar men over de tot een vijver uitgeschulpte slot
gracht, die om het eiland van het herenhuis liep, een prachtig
doorzicht had tot aan de Leidsevaart, was zuiver en streng
symmetrisch verdeeld in broderiepartijen van diverse kleu
ren, afgescheiden door buxuspalmhaagjes, totdat een dwars-
laan dit terrein kruiste. Ten Westen hiervan concentreerde
