mee ter visvangst te zijn gegaan, een groenten- en viswinkel-
tje, dat allengs verliep, toen een overbuurman zich met
dezelfde negotie ging generen. Om in het onderhoud van
zijn talrijk gezin en zijn hoogbejaarde vader te kunnen voor
zien, huurt hij land in het Zwarte Veld, o.m. de vlakte 'Het
Hazenveld', op de grens van het Zwarte Veld en het Jacht
duin, en sticht er zijn eigen huis.
'Dat Veld dat ligt dicht bij de zee,
Ver van dorp en ver van stee
In de gemeente Bloemendaal
't strand langs bij den vijfden paal
Tusschen IJmuiden en Zandvoort in.
'Ik heb mijn woning zelf gebouwd,
De eerste jaren maar van hout,
Ik wist toen van geen woningwet,
Dan had ik mijn huis zoo niet gezet
Want toen ik van den landheer mocht,
Heb ik verder niets onderzocht.
Ik bouwde naar mijn eigen zin,
En niemand kwam daar tegen in'.
Ongestoord heeft hij er in de verlatenheid enige jaren
kunnen wonen voor men op het raadhuis te Overveen het
verblijf van die kolonist op Bloemendaals grondgebied ge
waar werd. Dan komt de eis, dat de houten stulp van steen
zal worden, ingegeven door de blijkbaar toen al bij de plaat
selijke overheid bestaande afkeer van houten gebouwen. Tel
kens bij gedeelten heeft Zuiderduin er aan voldaan. Aan
vankelijk gaat het deze nijvere en vrome landman tamelijk
goed. Wat op Middenduyn en in het Kweekduyni» tot mis
lukking gedoemd was, schijnt hier, in bescheidener omvang
begonnen, te zullen slagen. Acht koeien, vier geiten, varkens,
een paard en het nodige pluimvee vormen de levende have
van het boerenbedrijfje. Jaarlijks worden meer dan 1000
roeden aardappelland beteeld. Regelmatig ook worden er
schelpen gevist langs het strand, en om hem wat te helpen,
wordt Zuiderduin tot strandvonder aangesteld. De wekelijkse
kerkgang naar Bloemendaal kost uit en thuis meer dan een
halve dag. Evenzo een bezoek aan de dokter, en voor een ern
stige zieke moest de geneesheer worden gehaald met paard
