26 waren we één en al verbazing: gemeten naar de tijdelijke nor men onzer schuchterheid en daarmee verbonden bescheiden heid als friese familie samen met de hollandse was de eer, welke hij de tafel aandeed formidabel. Wel was hij pater af, maar zijn rondheid bleef. Beroepspreek, 1944Die zondag gonsde de lucht van de ge ruchten, welke de daarop volgende dinsdag een bijnaam zouden bezorgen. Maar mijn beroepspreek ging door en de samenkomst met de grote, vreemde beroepingscommissie ging ook door. Daar zat hij ook en na afloop nam hij me mee naar het huis aan de Stolbergstraat. Mijn hoed hing dicht bij een helm, die ik nog weer later leerde kennen als van de brand weer. Drie ontmoetingen, welke typerend zijn voor Spoelder. Ik had de classicus ontmoet, die niets liever deed dan doceren en als iedereen vacantie had examineren; die daar in Utrecht en Amersfoort zijn vrienden vond ook onder hen in wier milieu en godsdienstige gezindheid ik hem al vast een plaats had waardig gekeurd. De man, die ik later nog zou meemaken als rector, nadat hij me gevraagd had aan zijn school bijbelkennis te geven. Maar dat waren niet zijn beste jaren, die van de school met de vele leerlingen van na 1945. Zijn rectoraat moge onmiskenbaar lacunes vertonen, waarover anderen met meer kennis van zaken hebben geschreven dan ik vermag te doen, niettemin blijft hij voor meer dan dertig lichtingen a's en /?'s dé rector, en een geduchte, van wie men meer opgestoken heeft dan de leerboeken geven. Voor deze generaties blijft het ge bouw aan het Prinsenhof: de school van Spoelder. En na de classicus ontmoette ik de mens, die op de hoogtij dagen in zijn familie zich weerde en dat zeker niet alleen als gastronoom, maar ook als de gezellige causeur en de onover trefbare tafelredenaar. Hij kon dan 'een nummertje weg geven', dat niet slechts aanstekelijk werkte op de lachspieren, maar de diepste snaren in het gemoed zijner hoorders roerde.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1958 | | pagina 36