JAN VAN KRIMPEN
12 januari 1892 20 oktober 1958
Met Jan van Krimpen is een Nederlander heengegaan,
wiens naam ver buiten de grenzen bekend was. Hoewel geen
Haarlemmer van geboorte, voelde hij zich door zijn hechte
relatie met het huis Enschedé nauw met onze stad verbonden.
Geboren op 12 januari 1892 te Gouda als zoon van een
graanhandelaar verloor hij op zijn negende jaar zijn moeder
en zeven jaar later zijn vader. Na in zijn geboorteplaats
middelbaar onderwijs genoten te hebben bezocht hij de
Academie van beeldende kunsten te 's-Gravenhage. Twee
dingen hielden hem in zijn studietijd vooral geboeid: de poëzie,
waarin hij door zijn omgang met jonge dichters als Albert
Besnard en Jacques Bloem smaak kreeg, en de geschreven en
gedrukte lettervormen, waar zijn liefde voor ontvonkte. De
kennismaking met de geschriften van twee Engelsen, de calli-
graaf Edward Johnston en de typograaf Stanley Morison,
werden beslissend voor de richting, die zijn leven zou nemen.
In 1912, het jaar dat hij de Academie verliet, verscheen het
eerste nummer van De witte miereen klein tijdschrift voor
boekenvrienden onder leiding van zijn zwager Jan Greshoff,
waarin veel aandacht geschonken werd aan de vernieuwing
van de typografie. In dit tijdschrift zagen de eerste proeven
van Van Krimpens talenten als calligraaf en typograaf het
licht. Kort daarna maakte hij kennis met Mr. J. F. van Royen,
de man die zulk een groot aandeel gehad heeft in de opleving
van de drukkunst en de kunstnijverheid in ons land, niet
alleen door het stichten van een 'private press' naar Engels
voorbeeld, 'De Zilverdistel' en later de 'Kunerapers', waarop
hij zelf volgens de regels van het oude handwerk schone
boeken drukte, maar vooral door zijn ijveren voor de ver
betering van 's rijks drukwerk en met name van onze post
zegels. Onderwijl had Van Krimpen zich toegelegd op calli-
grafisch werk (hij vormde in deze periode zijn vermaarde,
