IN MEMORIAM Dr. C. SPOELDER
Soms meen ik, dat ik U zie stappen door de straten,
Soms meen ik, dat ik U goedmoedig door de straten heen zie gaan,
Dan neig ik tot stilstaan om met U te praten,
Hoewel ik dat nog nimmer deed,
En Gij wellicht niets van me kent of weet.
Ik zie de ronde glimlach en de gleuf hoed en de ouderwetse schoenen
Gij hoorde bij Haarlem, zoals elke stoep of steen.
Geen man, die stofte op hoge afkomst oj blazoenen,
Waart Gij vertrouwd met iedereen,
Niets van geleerd doen, niets van een snob,
fag toch ieder die U kende tot U op.
Gij had een woord, dat hoog tot laag verstonden,
Uw grote kennis, naast Uw humor was vermaard,
Gij waart een echte man naar Haarlemse ronde aard,
Gij spraakt rechtuit, zonder nochtans te wonden.
Soms nog meen ik Uw lichaam komen uit een nauwe steeg,
Sinds Gij er niet meer bent vind ik Haarlem toch wel leeg.
E. G. J. Lubberdink
