43 Ik ben er trots op, dat beide grote sportleiders HFC-ers zijn geweest. Boven al deze sportfuncties in groter verband, bleef zijn liefde voor HFG, van welke club hij sedert 1929 ere-voorzitter was. Speciaal gedurende de laatste maanden voor zijn dood, is Lotsy veel in Haarlem geweest. De promotie van zijn club naar de eerste klasse was een grote vreugde voor hem; helaas heeft hij de vieringvan het tachtigjarig bestaan in septemberj.l. niet meer mogen meemaken. Wellicht zullen de lezers, na kennis te hebben genomen van de talrijke sportfuncties, moeilijk begrijpen, dat er nog tijd voor het leiden van een groot bedrijf overbleef. Dit was echter de kracht van Karel, zijn ontembare energie maakte het mogelijk dat hij overdag voor de 'Holland' werkte en alle vrije tijd aan de sport gaf. Een voorbeeld van werkkracht en doorzettingsvermogen. Minder bekend is misschien dat in gevallen waar hulp moest worden geboden, Lotsy altijd klaar stond en zich veel moeite voor dergelijke gevallen getroostte. Het plotseling heengaan van Karel Lotsy is natuurlijk de grootste slag voor de achtergebleven familie, doch ook de Nederlandse sport (en speciaal HFC) heeft een ernstig en droevig verlies geleden. Zijn vele vrienden zullen zich Lotsy blijven herinneren als een levendige, sterke persoonlijkheid, van wie enorme energie en veel hartelijkheid uitstraalde. P. G. van Houten P.S.: Verschillende bijzonderheden over de jeugd van de over ledene ontleenden wij aan een in 1934 verschenen artikel van H. G. Cannegieter.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1959 | | pagina 63