78
Nótre en ook op de De Rijp ontbrak een dergelijk bouwsel niet.
Waar aan de Rijperweg nr. 15 op een duintop nu de villa 'De
Berg' is gebouwd, liet Kops een koepel zetten in Chinese trant,
met een toren weliswaar die veel gelijkenis vertoonde met die
van een Hollands dorpskerkje. Het uitzicht zowel over de
nieuwe aanleg als over het omringend land was er zeer ruim.
Alles wat Chinees was, was omstreeks die tijd, vooral in Enge
land, zeer in de mode. Wie voor Kops de tekeningen voor een
nieuwe plaats ontwierp, is onbekend.
In de loop van de tijd had Kops de ook door zijn vader
reeds gebruikte vinkebaan op het gepachte duin laten ver
vallen en op eigen grond een dergelijke baan opgericht. In
verband met de nieuwe en uitgebreide aanleg van zijn buiten,
was hij 'zedert van gedagte geworden' om de vervallen baan
weer te doen herstellen, 'alsmeede omme agter deszelvs voorsz.
Hofsteede nog eenige grond, ofschoon Extra ongelijk en berg-
agtig, en dus niet dan met veel onkosten eenigszins in staat te
stellen, met Kreupelhout te beplanten, of met Akers te be-
zaijen'. Op 25 September 1765 vergunnen de Gecommitteerde
Raden der Staten van Holland en West-Friesland hem op zijn
verzoek nadat is ingewonnen het advies van de rentmeester
generaal Willem Gerlings in erfpacht te mogen nemen 'de
quantiteyt van Vijf mergen zeventig roeden gronds uit des
graaffelijkheids Duijn of Wildernis, onder Aalbertsberg of
Bioemendaal in Breederoode', zuidelijk aansluitend tegen De
Rijp, voor twaalf gulden, vier schellingen 'sjaars. Een jaar later
krijgt Kops' buurman, David van der Poorten, ruim drie mor
gen duin in erfpacht, ten noorden grenzend aan het erfpachts
duin van De Rijp15)De onderneming van Van der Poorten
slaagt zeer wel en wordt later in het bekende rapport over
Hollands Duinen uit 1798 met lof vermeld. Over de aanplant
van Kops op zijn erfpachtsgronden wordt nergens meer gerept.
Alles op De Rijp ademde de rustige vrolijkheid van mensen
die door hard werken rijk geworden waren, en die, de waarde
van het geld kennende, er waardig en goed van wisten te ge
nieten. In 1772 krijgt Cornelis van Noorde, de chroniqueur
met het penseel, zoals de directeur van Haarlems Frans Hals-