128
verkeerde wech, betalen sullen de costen die gedaen sijn
om de dijck aldair te maicken en onderhouden. Mits
gaders sekere speuijen in de beecken te leggen, dattet
water loosen en de wechblijven mach. En sijn tevreden,
dat men daerop leggen sal twee scouwedagen om den
dijck en wateringen te scouwen bij dengeenen die daertoe
geordineert sullen worden
Volgens dit besluit moeten dus de eigenaars der landen
bezuiden de Grote of Schoterbeek een sluis aan het einde
der Kerfsloot bij de stadssingel doen maken en onderhouden
en moeten zij die geland zijn ten noorden der Schoterbeek de
kosten betalen van een bij de Verkeerdeweg aan te leggen
dijk, welke als een voorloper van de latere Slaperdijk is te
beschouwen.
Voorzover bekend is dit eerste maal, dat een afspraak
gemaakt wordt m.b.t. de landen die zo bijzonder vochtig zijn
en bovendien regelmatig te lijden hebben van de over
stromingen der Velserdijk. Dit IJ-water is door de nog open
verbinding met zeewater brak en maakt de landen onbruik
baar. Rond 1500 wordt veelvuldig geklaagd over dit brakke,
ja zelfs af en toe zoute water, dat somtijds tot aan de Zijlweg
komt.
Het initiatief tot deze in 1515 gesloten overeenkomst lag
bij de brouwers van Haarlem; deze voor Haarlem zo be
langrijke nering het Haarlems bier genoot in binnen- en
buitenland een grote reputatie betrok het benodigde water
onder meer uit de singels en had er dus groot belang bij, dat
dit water zuiver bleef. Zij werd hierin uiteraard door de stede
lijke regering krachtig gesteund. De natuurlijke afwatering
van de landen tussen Haarlem, duinen en Wijkermeer ge
schiedde, zoals wij reeds zagen, door de Grote of Schoterbeek,
welke uit de duinen „omtrent Hartenlust" ontsprong en in het
Spaarne vloeide. Deze afwatering was echter bij flinke regen
val of overlopende Velserdijk onvoldoende, zodat de eigenaars
dezer gronden belang hadden bij een tweede afvoer via de
Kerfsloot in de stadssingel.
Allan veronderstelt dat ook de Kerfsloot eertijds een zand-
