14
elders niet meer in Bloemendaal terugkeerden. Voor hen was
toen Bloemendaal met zijn vele nieuwe bewoners niet meer
het oude Bloemendaal. Het waren dan ook altijd gebeurte
nissen uit vervlogen dagen waarover zij graag spraken. Vooral
de heer Houtgraaf met zijn scherp geheugen herinnerde zich
de vroegere toestanden in de dorpen Overveen en Bloemen
daal wel bijzonder goed. Zó goed zelfs dat hij hij naderde
toen de 80 al dicht op een desbetreffend verzoek zijn
herinneringen in 1950 op schrift stelde onder de titel: „Be
schrijving van Overveen en Bloemendaal uit mijn jeugd",
daarbij als het ware van huis tot huis door de beide dorpen
wandelende.
Na de bevrijding werd de manufactuurzaak meer ingericht
op het zogenaamde „kleinvak". De heer Houtgraaf en zijn
vrouw, beiden al op gevorderde leeftijd, konden zich minder
goed instellen op de soorten textielgoederen, die toen in de
handel kwamen en beperkten zich daarom tot de verkoop
van de kleinere artikelen van hun vak. Veel van hetgeen men
elders niet meer verkrijgen kon, was echter in de ouderwetse
winkel van de Houtgraafs nog altijd te koop.
Belangrijke dagen in hun leven betekenden hun vijftig
jarige echtvereniging, het vijftigjarig, maar vooral het zestig
jarig bestaan van de zaak in 1960. Van de zijde van het
gemeentebestuur van Bloemendaal, de Kamer van Koop
handel voor Haarlem en omstreken en van de Bloemendaalse
middenstand uit de naaste omgeving ontvingen zij bij laatst
genoemde herdenking tal van blijken van medeleven in
allerlei vorm. Bijzonder ook waren zij getroffen door de be
wijzen van belangstelling, die zij van vele vroegere Bloemen
daalse families ontvingen. De voor hen onvergetelijke dag
werd besloten met een serenade van het plaatselijke muziek-
en tamboerkorps „Sursum".
Tot het laatst toe heeft het echtpaar Houtgraaf-Köhler de
zaak, waarmede het om zo te zeggen was samengegroeid,
voortgezet. Nog geen maand na elkander, kwam aan het werk
zame leven van deze twee oude Bloemendalers een einde.
A. M. G. Nierhoff
