82
ganiseerd, dat de duitsers nooit iemand in het ziekenhuis
hebben geattrapeerd, ofschoon daar toch op grote schaal
illegaal werk gepresteerd en lustig naar de clandestiene radio
geluisterd werd. Vele binnengebrachte gewonden, elders in
Haarlem betrapte illegalen wisten de broeders geruisloos te
laten ontsnappen, spijts de zware bewaking ter plaatse van de
N.S.B.-politie. Op 5 mei 1945 wapperde de Nederlandse
driekleur aan de gevel van Maerten van Heemskerkstraat 2.
Toen de 2e wereldoorlog uitgeraasd was, bleek zonneklaar,
dat de medische, therapeutische en technische wetenschappen
met zulke grote sprongen waren vooruitgegaan, dat het zieken
huiswezen gedwongen werd zich op modernisering van zijn
instituten te gaan bezinnen. Vragen over bestuur en directie,
technische en economische problemen, personeelsbeleid en
financiering enz. vroegen om aandacht.
Het gemis van een geneesheer-directeur werd, sinds jaar
en dag, als een lacune in de leiding van St. Jan de Deo be
schouwd. Nauwelijks was de oorlog beslecht, of de broeders
ondernamen een ware jacht op een aldus gequalificeerde
medicus. Uiteindelijk viel de keuze op de internist dr. A. H.
Garrer, woonachtig te Hilversum; hij was een telg uit een
bekend Haarlems geslacht. Op 1 maart 1946 aanvaardde hij
de functie van geneesheer-directeur en slaagde er spoedig in,
zijn persoonlijke stempel op het ziekenhuis te drukken.
In 1949 trad als overste van St. Jan de Deo op de nog
jeugdige en bijzonder dynamische broeder Werenfridus;
door alle naden van zijn congregatiekleed spoten enthousiasme
en voortvarendheid, beide van windkracht 10. Gestimuleerd
door de geneesheer-directeur, zag hij als een van zijn eerste
taken het aantrekken van een econoom, die in staat zou zijn,
met deskundigheid de economische problemen van het zieken
huis te ontwarren én het algemeen beheer te voeren. Hij
besefte maar al te goed de noodzaak van het in het voor
gaande gestelde, nl. dat niet alleen de medische ontwikkeling
van het ziekenhuiswezen, maar ook de financiële en econo
mische problematiek om een deskundige aanpak schreeuwden.