103
In het leslokaal had men door die overdrevenheid de in
druk kunnen krijgen dat hij de geschiktheid miste om de
schooljeugd te begrijpen en te leiden. Hij behandelde hen in
feite al als grote mensen en onderwijsautoriteiten zouden
waarschijnlijk dagen lang kunnen debatteren over de vraag
of dat een juiste methode in al zijn consequenties is. Een feit
is het dat toch zijn eigen voorbeeld tot onze vorming bijdroeg.
Hij was het type van iemand die in onze ogen op ongedwongen
wijze in alles een „gentleman' was, niet alleen in zijn altijd
onberispelijke uiterlijk, maar sterker nog door zijn levens
houding en manieren van doen. Een bijnaam had hij niet
en dat heeft soms ook een bepaalde betekenis.
Dat hij ons niet zozeer meer als kinderen maar liever als
een soort volwassenen wenste te zien en te behandelen, vindt
nog wel andere bevestigingen. In de jaren waarover ik schrijf,
was hij nog niet de Charivarius van de Groene Amsterdammer
maar een fel ijveraar voor zuiver taalgebruik was hij toen
natuurlijk ook al wel. Dat was nu eenmaal zijn aard. Journa
listieke scribenten die later in de Charivariarubriek met al
hun fraais op taalgebied aan de kaak gesteld werden, spraken
dan schamper over schoolmeesterijDe schier onnavolgbaar
geestige manier waarop hij allerlei linguïstische wangedroch
ten in de Groene commentarieerde, bande iedere gedachte
aan schoolvosserij, maar voor ons in dat nog verdere verleden
moest hij natuurlijk wel de gestrenge onderwijsman zijn die
niets meer laakbaar vond dan slecht, slordig, onduidelijk of
stijlloos taalgebruik. Ik heb nog herinnering aan gloeiendhete
klasuren waarin moeilijke stukken Engels proza mondeling
door ons, beurt na beurt in goed Nederlands moesten worden
overgebracht. Er waren ogenblikken dat wij tot wanhoop
gebracht werden omdat wij in een bepaald geval niet de
woorden en zinnen konden vinden die de strenge leraar kon
goedkeuren. Hij kon dan op striemende wijze onze slordige
pogingen hekelen. Maar je leerde er voor je leven welke be
tekenis dat alles had.
Zijn keurige aankleding paste maar slecht bij die oude
rommel waarin hij gedwongen was les te geven, het stof van