119
stof vervaardigde jaquet-costuums vertoonde. Een subtiel
verschil maar toch niet zonder betekenis.
Zuidema genoot, soms zelfs voor ons zichtbaar, van zijn
waardigheid als onderdirecteur. Die kwam natuurlijk alleen
maar ten volle uit als Dr. Brongersma afwezig was. Hij vond
het dan heerlijk om op de gangen autoritair rond te stappen
en aanzeggingen in de klasse-lokalen te doen. Er ontbrak aan
dat alles misschien alleen nog maar een academische graad,
ad majorem gloriam.
Leraren krijgen waarschijnlijk nogal gemakkelijk kamei-
geleerde allures te meer nog als ze in een stad werkzaam zijn
die hun geboorteplaars niet is, zo als meestal het geval is.
Administratief waren Calkoen en Zuidema natuurlijk Haar
lemmers en zeker geen onbelangrijke maar ondanks hun
levenslange werkzaamheid hier, zijn ze het nooit in hart en
nieren geworden, zoals b.v. Trenité, Pauw, Heringa en, niet
te vergeten Zuidema's collega in dubbele zin en taalboekjes-
schrijvende collaborateur
J. G. Tuytel
Dat was een man die veel meer van mensen hield, die altijd
bezig moest zijn met dingen die, niet alleen met de school,
maar ook met zijn woonstad te maken hadden. Hij was een
verwoed coöperatie-man, woonde in een coöperatie-huis en
was, evenals Nolst Trenité, een van de oprichters van de Haar
lemse Coöperatieve Dinervereniging. De kruidenierswaren
voor het gezin Tuytel kwamen van Coöperatie Eigen Hulp
Zijn woning stond in de Bloemhofstraat naast die van de
toenmalige directeur van Haarlems Dagblad, J. C. Peere
boom, waar ik in mijn jeugd veel als vriend van de zoons, de
latere directeuren van H.D., over huis kwam. Ik herinner me
nog wel hoe de heer Peereboom Sr er altijd plezier in had met
wat voor enthousiasme zijn buurman bezig was met zijn
coöperaties en hoe hij ook steeds al zijn buren wilde opnemen
in die sfeer van coöperatief d.w.z. goedkoper leven. Daarmee
vergeleken was Zuidema maar een stille in den lande.
Tuytel wilde niet alleen een goed leraar, maar voor zijn