125
leeftijd was er toen al niet naar nog zo iets te ambiëren.
Broekman zal het als erg jong directeur met een enkele le
raarsfiguur hier en daar wel met gemakkelijk gehad hebben.
Ten opzichte van Van Erp b.v. heb ik daar zelf later iets over
ervaren.
Het bovenstaande geldt hoofdzakelijk voor Broekman als
leraar, als directeur heb ik hem te kort gekend, buitendien
behoort die periode ook niet tot de geschiedenis van de oude
Jacobijnestraatschool. Maar zijn wijze van optreden als
rechtvaardig beslisser en bestraffer zal wel altijd hetzelfde
zijn gebleven en zijn kwaliteiten als docent eveneens.
Waardemetingen zonder cijfers
Toen de leraar Duits August Hermann Günther destijds,
na een bezoek aan onze klasse onder het beschrijvende meet-
kunde-uurtje van zijn collega Van der Vegt, het lokaal ver
liet, draaide hij zich bij de deur om, wees op de ingewikkelde
lijnenhguren op het schoolbord en zei lachend met zijn ty
pische krakende stem: „Höherer Blödsinn"
Het was maar een grapje en wij lachten, maar toch wisten
we toen ook al dat de school-leervakken gevarieerd worden
beoordeeld en gewaardeerd. Op de Brongersma-school stond
wiskunde met aanhang bovenaan, het was meer dan iets
anders een Delft-opleidmgschool, daarna kwamen de talen,
vervolgens aardrijkskunde, geschiedenis enz. (rommelgroep
heette dat vroeger op het eindexamen enigszins oneerbiedig)
en achteraan bungelden tekenen en gymnastiek.
Er was altijd een zekere neiging de H.B.S. (later met een B)
als hoger intellectueel te beschouwen dan de Handelsschool,
men deed wel alsof handelsrekenen en -correspondentie en
de economische vakken een soort betere fröbelschool-leerstol
waren, iets voor gesjeesde H.B.S.-scholieren. Een gymnasium
rector uit die tijd meende zich nog ,,one bettei te mogen
veroorloven door in alle ernst te zeggen dat zijn school bij
schoolkeuze de intelligentste leerlingen aantrok. Er is blijk
baar niemand geweest die zich bescheidenlijk en misschien
wijselijk de gedachte van de oud-gymnasiast Nolst Trenité
