139
het vertellen ging o.a. van M. Ie général Boum, ging hij er zo
in op dat het hem ontging, of misschien ook niet zoveel schelen
kon dat de helft van de klasse, de meisjes meestal uitgezonderd,
sommen gingen maken of vergelijken voor het volgende lesuur.
Zo leer je natuurlijk niet op z'n best Frans.
Pauw was een figuur op zich zelf. Hij had geen doctorstitel
en geen bijnaam en een zeer bepaalde soort van gemeenzame
manier om met de leerlingen om te gaan. Toch was hij niet
eigenlijk populair of bij de H.B.S.-jeugd bijzonder geliefd,
daarvoor was hij toch te ongedurig en in zekere zin onbe
rekenbaar. Het staat wel vast dat zijn streven zeker met op
populariteit gericht was. Zijn dieper liggende opvattingen
over de uitoefening van zijn leraarstaak waren vrij zeker
sérieuzer dan aan de buitenkant te constateren viel.
Ik heb nooit begrepen hoe hij onze rapportcijfers maakte,
want z.g. mondelinge beurten gaf hij hoegenaamd niet en
schriftelijk werk was er maar zeer schaars. Afgescheiden van
een paar leerlingen in wier thuis een Franse juffrouw werk
zaam was om hen wat van de taal te doen opsteken, was het
merendeel er niet bijzonder in bedreven. Bij Pauw kon het
gebeuren dat een leerling wat er aan schriftelijk werk geweest
was, voldoende had gemaakt en niettemin op zijn rapport
toch een onvoldoende aantekening vond. Daarop was dan
nooit veel verhaal omdat er zeer waarschijnlijk ook geen
documentatie was, alleen maar een soms tijdelijke vlaag van
antipathie tegen zo'n knaap die misschien in die periode wel
eens herrie geschopt had of „brutaal geweest was. loch
strafte Pauw zelden of nooit, maar als hij strafte moest je ook
meestal meteen een heel boek overschrijven. Dat deed na
tuurlijk weer niemand en zo woei dat weer over.
Er kon ook niet gezegd worden dat Pauw uiterlijk het type
was van een echte leraar. Hij vertoonde in zijn lange uiterlijke
verschijning een mengsel van de stramme militair en de vrij
buiter. Echte leraren hebben altijd iets gedegens dat in het
uiterlijk loopt van het waardig-burgerlijke tot het professorale,
destijds misschien meer in de buurt van het laatste dan van
het eerste. Niets daarvan bij Pauw. Als hij geen les behoefde te
