140
geven was hij misschien wel op zijn best, dan liep hij met een
opgewekt gezicht meestal te zingen, vrolijke, geestige chansons
of aria's uit zijn geliefde Offenbachjes, La fille du Tambour-
major, La belle Hélène, Orphé aux Enfers, La jolie Parfu-
meuse, hij kende ze allemaal. Dan stond zijn hoofd naar
grapjes, zoals hij eens terzijde tegen mij zei, toen hij een klasse
deur voor me ontsloot en met de sleutels rammelde: „Ce
n'est pas l'argent qui fait le bonheur, monsieur, c'est l'or"!
Die vrolijke stemming kreeg hij meestal ook weer, als hij de
eerste, altijd enigszins ernstige helft van het lesuur ietwat
chagrijnig had doorgeworsteld en aan de vertel-afdeling was
begonnen.
Pauw bezat drie dochters, de oudste en naar ik meen ook
de middelste daarvan waren al getrouwd en dus buiten ons
bereik en beoordelingsvermogen, de jongste echter, althans
enigszins in de buurt van onze leeftijd, hielden wij, halfwassen
knapen, voor een grote schoonheid. Ik kan me niet meer
herinneren of ze dat ook inderdaad was, het staat echter wel
vast dat, als een van ons haar op straat had gezien, hij nooit
verzuimde vader Pauw daarvan op de hoogte te stellen. Op
de een of andere manier waren wij achter de verjaardag
datum van de schone Lilie Pauw zal het zelf wel in een
onbewaakt ogenblik hebben uitgeflapt gekomen en als
die feestdag daar was, vonden we de trotse vader meestal wel
bereid een van ons te laten uitgaan om voor een gulden
taartjes te halen. Voor dat bedrag kreeg je in die dagen 34
stuks van dat gebak, assorti, tegen in deze tijd nog niet eens
drie. Alles was toen, in vergelijking met nu, onwaarschijnlijk
goedkoop.
Pauws toneelspeelkunst kwam hem wel eens te stade om
zich uit een pénible situatie te redden. Toen hij ter demon
stratie van een scène uit een toneelstuk eens boven op zijn
tafel was gaan staan, ging plotseling de deur open en vertoonde
zich de waardige verschijning van directeur Dr. Brongersma.
Het toeval wilde dat de zwevende gasarm voor de verlichting
vlak in de buurt van Pauws hoofd was en deze, geen ogenblik
uit het veld geslagen, brak zijn toneeltekst subietelijk af,
