141 - snoof ostentatief aan die gasarmatuur en zei met bezorgde stem: „Jongens, zou die gaslucht hier van die buizen kunnen komen?" Dr. Brongersma glimlachte maar wat, waarschijnlijk zelf ook blij dat althans de schijn was gered. Het is me niet bekend of Pauw geboren Haarlemmer was, maar zo niet, dan was hij toch wel weer een van die leraren die dermate met Haarlem en omgeving vergroeid waren, dat ook hij hier bijzonder mag worden herdacht. In de tijd dat wij les van hem hadden, was zijn eerste jeugd voorbij en zijn gezin al weer zover geslonken dat hij met zijn vrouw als woning genoeg had aan een bovenétage van een van de eerste huizen aan de westkant van het Zuider Buitenspaarne bij de Langebrug. Als hij thuis was, genoot hij van de be drijvigheid op het water. Wij hadden de vaste gewoonte als wij daar passeerden met een giek of wherry van de Roei- en Zeilvereniging Het Spaarne, het commando: „laat lopen de boot!" uit te voeren, waarbij de stuurman reglementair salu eerde voor de vrolijk en vriendelijk naar ons wuivende, kinderlijk verblijde heer Pauw. Ik weet nog van het mondeling Frans op het eindexamen dat hij bij mijn binnenkomen aan zijn mede-examinator uit voerig ging vertellen hoe dat alles in zijn werk ging en hoezeer hij dat apprecieerde. Wij hadden allemaal een soort niet helemaal onverklaarbare vrees voor dat mondelinge Frans; een half uur achtereen eindexamen-Frans spreken en ant woorden behoorde niet tot onze allersterkste kwaliteiten en met zijn verhaal schoot dat halve uur voor mij alweer aardig op. De keuze van die woonplaats aan het Spaarne had Pauw waarschijnlijk ook opgezocht omdat hij van het water hield, hij was b.v. een verwoed hengelaar. Die laatste hobby bedreef hij in gehuurde roeiboten en uit de schoolverhalen wisten wij dat hij dat vaak deed in gezelschap van een zekere heer Kees Persoon. Iedereen die van Pauw les heeft gehad zal zich nog kunnen herinneren hoe hij vertelde dat zij samen eens ergens gevist hadden waar dat verboden was. Zo precies keek Pauw nu eenmaal niet. Zij werden toen door een koddebeier ver-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1964 | | pagina 143