142
rast en moesten halsoverkop vluchten. Zijn vertelling ging
als in de sprookjes, met vele malen ,,et alors" doorspekt en
nog klinkt het me in de oren hoe, op het hoogtepunt van het
verhaal, Pauw uitriep: ,,Et alors Kees Persoon me dit:
„Voila un garde-champêtre!" Et nous commen<james a
ramer a toute force". Op zo'n spannend moment vroeg Pauw,
bang dat ons van die spanning iets zou ontgaan, plotseling
aan de klas: „Jullie verstaan me toch wel, jongens, of zal ik
maar in het Hollands verder vertellen?" Heel dikwijls, vooral
in de hogere klassen, was het niet de eerste maal dat we het
verhaal hoorden en konden we hem, in het belang van onze
sommen voor het volgende lesuur, geruststellend verzoeken
maar in het Frans door te gaan.
Heerlijk vond hij het ook verhalen te doen over bezoeken
van school-inspecteurs aan zijn klassen. Dan deed hij voor
de show een keuze uit die leerlingen die in de Frans-spreker ij
nog enigszins passabel waren. Dan kwam het verhaal van de
leerling aangeduid als Monsieur Avis die, uitgenodigd om
iets voor meneer de inspecteur te vertellen in de heerlijke
Franse taal, met een mond vol chocolade achter de rug van
de voor hem zittende jongen te voorschijn kwam, volkomen
incapabel om een woord uit te brengen. Ja jongens, zei Pauw
dan, plotseling in het Nederlands overgaande, 't was Sinter
klaas geweest en daar zat me die jongen van Avis (plotseling
van Monsieur tot gewone jongen gedegradeerd) een grote
chocolade laars te eten.
Een andere knaap die toen werd aangewezen, begon een
uitvoerig verhaal over een tocht met een roeibootje in het
vreedzame Hollandse rietland en hoe hij bij een landing
plotseling kwam te staan tegenover „un vrai tigre du Bengale"
Het was meneer de inspecteur aan te zien geweest dat hij
het maar een raar verhaal had gevonden.
Pauw had een afkeer van deftigheid en grootdoenerij en
voelde zich blijkbaar het gelukkigst aan de wallekant of in
een bootje met zijn eenvoudige hengelvrienden. Zijn unieke
vrijgevigheid met guldens voor taartjes want ook zonder
jarige dochter bezweek hij wel eens voor tractatie-aandrang
