143 van de meisjes uit de klas maakte niet de indruk van uiter ste spaarzaamheid en het is zeer de vraag of hij aan het einde van een betalingstermijn nog grote voorschotten in zijn kas aantrof. De geschiedenis leert dat hij daaromtrent met be minnelijke zorgeloosheid wist te praten. Er heeft zich eens een gelegenheid voorgedaan waarbij hij voor het een of ander te samen met leraar Tuytel werd gehuldigd. Van zijn kant werd toen op een gegeven ogenblik een antwoord-speech gehouden waarin hij, ten aanhore van iedereen, tot Tuytel sprak: „En Tuytel, dit is zeker, dat jij en ik samen altijd de eersten waren op het kantoor van de gemeente-ontvanger op de salaris-betaaldagen". Een mede deling die niet door ieder van de aanwezigen evenzeer werd gewaardeerd. Zijn gebrekkig ontwikkeld ontzag voor de groten der aarde zal in zijn uitingen waarschijnlijk niet altijd zozeer op prijs gesteld als wel veeleer vergoelijkend glimlachend verdragen zijn. Op een feestavond van de latere handelsschool, waar de presiderende directeur Dr. Borgman, de Haarlemse burge meester Jhr. Sandberg aan zijn zijde had, kwamen vele gelukstelegrammen binnen. Ook van Pauw, die niet had kunnen komen, kwam er een binnen en de jongeman die belast was met het voorlezen van die telegrammen, zal wel even gestotterd en met de ogen geknipperd hebben, toen hij aan het gezelschap moest voorlezen: „hartelijk gelukgewenst met deze avond leef geheel met U allen mee veel groeten aan zijnedelachtbare". Pauw heeft een hoge leeftijd bereikt. Mogen we de berichten geloven dan zal zijn levensavond niet versomberd geweest zijn door zorgen van financiëlen aard. Bij het overlijden van een in de Haarlemse dreven op een buitenplaats wonend familie lid, zo luiden zij, werd zijn gezin bedacht. In die laatste jaren woonde ik vrij dicht in zijn buurt. Als altijd rechtop en stram als een jeugdig officier, heb ik hem heel wat keren voorbij zien komen en het gebeurde wel, als ik uit ging en hem toe vallig trof, dat wij samen een stuk opwandelden. De oude school kwam soms ter sprake en ik herinner me hoe hij me

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1964 | | pagina 145