37
Maar Brouwer kon meer dan met een vriend samen goede
leerboeken schrijven. Na enkele maanden tijdelijk te hebben
gewerkt aan de Rijkshogereburgerschool te Alkmaar, was hij
gedurende ruim driejaar leraar te Veendam, daarna van 1917
tot 1950 aan de Gemeentelijke Hogereburgerscholen te Haar
lem. In zijn Haarlemse tijd schreef hij Das Volkslied in Deutsch-
land, Frankreich, Belgien und Hollandwaarop hij in 1930 de graad
van'Doctor in de Letteren en Wijsbegeerte verwierf. Als lief
hebberij fotografeerde hij, tuinierde hij ook, vrienden en ken
nissen voorziende van kropjes sla, boontjes en cosmea's.
Toch was hij in de eerste plaats docent. Ik heb getuigenissen
van mensen die tussen 1920 en 1950 zijn leerlingen zijn geweest,
van collega's uit zijn gehele Haarlemse periode. Misschien zou
het door hem anders geformuleerd zijn, maar ik noem zo
iemand leraar bij de gratie Gods. Ik had die informaties nodig
ter eventuele correctie van mijn eigen indrukken van bijna
twintig jaren. Men gaat zo licht onder de invloed van emotie
en sympathie iemand idealiseren
Carrière maken bij het onderwijs? Ach neen, om rector of
directeur te worden, moetje toch enige roeping gevoelen. Die
gevoelde hij helemaal niet. En, wars van alle Streberei en ijdel-
heid, weerstond hij altijd weer de op hem uitgeoefende aan
drang zich voor het ambt van schoolleider beschikbaar te stel
len. Hij had immers zóveel om zijn leven te vullen!
Het zal zijn weduwe, na tweeënvijftig jaar Mevrouw Brou
wer-Van Rijsens geweest te zijn, zwaar vallen aan de eenzaam
heid te wennen. Maar zij zegt toch ook: „Heerlijk voor hem dat
het hem bespaard gebleven is getuige te zijn van de verdere af
braak van zijn krachten. Wat zou dat hem een verdriet hebben
gedaan. De slag was hard, maar voor hem was dit de mooiste
dood."
Wij gedenken hem in eerbied en met warme sympathie en
wensen haar de sterkte toe die zoveel mooie herinneringen kun
nen geven.
Dr. G. G. Baardman
