- 139
toeteren, is den geheelen dag niet om aan te hooren, en ik be
klaag de zieken, die dit verontrustend krijsen aan moeten hoo
ren. Vroeger reden deze bussen 70 maal (35 maal heen en
weer) en dit is gelukkig teruggebracht tot 50 (25 maal heen en
weer). En dan de afschuwelijke deuntjes, zooals: „O moeder,
die zeeman" enz. Een jonge blonde conducteur, wiens instru
ment waarschijnlijk gescheurd is, blinkt uit in deze straatmu
ziek; neem daarbij het gebel der Haarl. Tramway, dan is het
geen pretje om in de Kruis- of Barteljorisstraat te wonen."
Wat het te snel rijden van de bussen betreft, had de burge
meester van Haarlem reeds enige maanden tevoren het bevel
gegeven, dat door de drukste straten stapvoets gereden moest
worden, maar de koetsiers trokken zich blijkbaar niet veel van
dit voorschrift aan.
Gelukkig echter voor alle betrokkenen kwam er spoedig een
einde aan de concurrentiestrijd, hoewel men dit in de maand
november nog allerminst verwacht zou hebben Toen immers
publiceerde Maas dat hij door Gebrs. Kimman op het Plein te
Haarlem een nieuwe tramomnibus had laten ontwerpen. Hier
mede waren met grote lof enige proefritten gehouden. Volgens
dit bericht was door een verbeterde constructie het onaangena
me hobbelen voor de inzittenden nu geheel verdwenen.
Ondanks dit nieuwe initiatief moest Maas in januari 1889
toch de strijd tegen de Tram-Omnibus Maatschappij opgeven.
Efficiëntere bedrijfsvoering
De eerste jaren van haar bestaan waren dus voor de Maat
schappij wel verre van gemakkelijk geweest. Haar financiële
toestand was allesbehalve rooskleurig te noemen, daar er na
twee jaren al een aanzienlijk tekort was. Al enige malen had de
heer Van West aan het bestuur der N.V. verzocht hem als di
recteur eervol ontslag te verlenen. In september 1888 werd
hem dit verleend. In zijn plaats werd de heer Abraham Kool
hoven (later raadslid en wethouder der gemeente) te Bloemen-
daal benoemd.
De nieuwe directeur aanvaardde zijn taak in een voor de
BOHTOM moeilijke tijd. Doch de aandeelhouders verleenden
