ARCHEOLOGISCHE VONDSTEN TE
HAARLEM-SCHALKWIJK IN 1966
Bij de graafwerken voor de stadsuitbreiding in Haarlem
oost zijn verscheidene vondsten gedaan. Eén der belangrijkste
is ongetwijfeld de ontdekking van een vuurstenen pijlpunt
door het A.W.N.-lid P. B. Wiesenhaan. Hij vond deze bij het
bekijken van uit een sloot opgeworpen zand, aan het eind van
de Engelandlaan. Het is een pijlpunt met schachtdoorn en
weerhaken. Het fraai geretoucheerde voorwerp, lang 2,4 cm,
breed 1,8 cm, is licht beschadigd. Het is hier dus vrijwel in situ
aangetroffen en het genoemde zand moet samenhangen met de
meest oostelijke strandwal, die volgens geologen omtrent 2300
vóór Chr. door de zee is opgeworpen. Deze lage zandrug, in
het terrein nauwelijks zichtbaar, komt ergens onder het voor
malige IJ vandaan en zet zich via Spaarnwoude voort in de
richting van Heemstede. De pijlpunt moet hebben behoord tot
de Klokbeker- of de Hilversumcultuur, en is globaal te dateren
rond 1500 vóór Chr. Tot nu toe is dit het oudste cultuurobject
dat in Haarlem is gevonden. Een nader onderzoek ter plaatse
lijkt ons zeker gewenst.
Verder zijn te Schalkwijk nog allerlei vondsten uit latere pe
rioden gedaan. Het ziet ernaar uit, dat men eeuwenlang afval
uit de stad daar buiten gedeponeerd heeft, deels om moerassig
terrein op te hogen, deels om de rommel kwijt te zijn. Er zijn
scherven van kogelpotaardewerk gevonden, die vrij zeker in de
12e eeuw thuis horen. Mogelijk ook hebben daar toen Middel
eeuwers gewoond. Maar het leeuwendeel van de vondsten
stamt uit de 16e en vooral 17e eeuw. Opvallend is het grote
aantal hele of fragmentarische pijpaarden beeldjes, waarover
van de hand van de heer F. W. H. Friedèrich in het april-num-
mer (1967) van „Westerheem" een rijk geïllustreerd artikel
is verschenen. Hierbij vindt men zowel Madonna's, die ten dele
terug gaan op 15e eeuwse voorbeelden (zoals o.a. in de wallen
van Utrecht gevonden zijn), als heiligenfiguren, kinderen, offi-
