24
gewektheid bezag, alsof diens klachten op een wat levendige
fantasie berustten, bereikten meer dan pillen vermogen, name
lijk het verlangen hem dit morgen na te doen. Tjebbo gaf de
beste medicijn die hij had: zichzelf. Ter voorkoming van de
indruk dat hij als arts een ignorant zou zijn, zij hieraan toege
voegd dat hij een bijna trefzeker vermogen bezat om diagnoses
te stellen. Het eventueel doorsturen naar specialisten verborg
zijn minder ontwikkelde zijde: de therapie. Er zijn huisartsen,
van wie minder gezegd kan worden, omdat zij de hiervoor be
nodigde deemoed niet tijdig opbrengen.
Dit delegeren van bevoegdheden aan anderen is in de lite
ratuur helaas niet mogelijk. Een boek moet men zelf schrijven.
Het vijftal, dat uit Frankens hand is voortgekomen, laat zich
door hen die de schrijver persoonlijk gekend hebben met een
glimlach lezen, omdat zij de auteur daarbij vóór zich zien. Of
het hun, die van dit beeld verstoken zijn, eenzelfde vertedering
bezorgt, is aan twijfel onderhevig. De gestalte van Frans Hals
heeft door Frankens vie romance'e geen nieuwe contouren gekre
gen, noch ook kan men zeggen dat „Tussen leven en dood" en
„Het huis van de dokter" boeiende elementen toevoegen aan
wat wij van een huisarts reeds wisten. Zijn eerstelingen „Len
tekalveren" en „Studentenhaver" zijn bundelingen van zijn
bijdragen in „P.C.", waarvan hij redacteur was en dragen de
kenmerken van een zorgeloosheid, die hem als mens beminne
lijk, als schrijver niet geheel zonder reden vergeten doen zijn.
Hij schreef snel en gemakkelijk, terwijl de omvang van zijn
talent juist de aanvulling van geduld en concentratie behoefde.
Dit tekort aan zelfcritiek belette hem zich te handhaven op het
niveau, dat hij in zijn gedicht „De Provenierse" in enkele pas
sages bereiken mocht.
Tjebbo was nochtans kunstenaar en wel in die zin, dat hij in
zijn bestaan verwerkelijkte wat hem in zijn geschriften onthou
den bleef. Hij „leefde" zijn romans en gedichten. Wie hem,
altijd zonder jas en met de onafscheidelijke fluwelen hoed op
zijn lange witte haren door Haarlem heeft zien lopen, begrijpt
wat ik bedoel. Hij kon de poëzie niet objectiveren, omdat hij
zelf poëtisch was. Tjebbo vertegenwoordigde in zijn persoon
