MONSEIGNEUR DR.
JOANNES VAN DODEWAARD
7 juni 1913 9 maart 1966
Er ging een schok van ontroering door Haarlem, toen op de
avond van de 9e maart het nieuws zich verspreidde door de
stad, dat Monseigneur van Dodewaard plotseling was overle
den. Het waren niet alleen de katholieken in onze stad, die
door dit bericht bijzonder getroffen waren, maar ook talrijke
niet-katholieken die in de afgelopen jaren deze bisschop van
Haarlem hadden leren kennen. Toen hij stier! lag op de persen
van het weekblad „Hervormd Nederland" een artikel dat
twee dagen daarna verscheen op de voorpagina van dit blad,
waarin het initiatief van Mgr. van Dodewaard werd toege
juicht om samen met alle Christenen eigentijdse problemen te
bespreken op het terrein van de zielzorg, opvoeding, oecume
ne enz. Dit voorstel had de bisschop gelanceerd in een per
soonlijke brief aan de verschillende kerkgenootschappen en aan
alle diocesanen. Hiermede was deze 52-jarige bisschop voor het
eerst in de volle publiciteit getreden. De eerste jaren van zijn
episcopaat waren bijna geheel gevuld geweest met zijn werk
voor het Tweede Vaticaans Concilie, waaraan hij een groot
aandeel heeft gehad, zowel in de voorbereiding als in de formu
lering van de decreten.
Geboren in Arnhem bracht hij een groot deel van zijn
jeugd door in Rotterdam. Over zijn jeugd verklaarde hij in
een openhartig levensbeeld van zichzelf, dat hij schetste in een
toespraak in de Allemanskerk van Dominee Leeflang in het
Noord-Hollandse Winkel
„Ons gezin bestond uit zes kinderen, de jongste stierf kort
na de geboorte en zo ben ik opgegroeid als nummer drie
met twee zusters boven mij en twee broers onder mij
Met passen en meten, kan ik echt zeggen, konden wij le
ven. Dat wij zö moesten leven is een grote genade en zegen
geweest, want zo leerden wij van jongsaf aan, dat je je
