46
halve voor hun zakelijke problemen ook ten alle tijde terecht
konden met hun persoonlijke moeilijkheden. Dat ook velen de
uitgesproken vaderlijke hulp die hij in overvloed bood, indien
nodig, hoog gewaardeerd hebben, daarvan getuigen de brie
ven van oud-cliënten, die wij na zijn dood nog mochten ont
vangen.
Ook in zijn gezin betoonde hij zich een strikt eerlijk man en
een echte vader, die niet heeft nagelaten om zijn kinderen in
hun jeugd de opleiding en levenssfeer te geven, die hij zelf zo
zeer gemist had. Het noemen van zijn naam was voor zijn
kinderen steeds een introductie, die vele deuren van vertrou
wen wijd openzette. Een niet gering deel van zijn vrije tijd heeft
hij belangeloos ter beschikking gesteld voor maatschappelijke
en sociale doeileinden o.a. voor de „Vereeniging tot Verbete
ring van het lot der Blinden", de Stichting „Enschedé fonds",
de Voogdij vereeniging „Tot Steun" en de „Vereeniging tot
Nut van 't Algemeen".
Op Zaterdag 5 November 1966 overleed hij heel kalm. De
laatste jaren had hij ons herhaaldelijk verzekerd, dat hij een
goed en mooi leven had gehad en dat hij ten volle bereid was
heen te gaan.
Op 9 November 1966 werd hij in de stromende regen in zijn
zo geliefde geboortedorp Jisp als laatste van de 7 kinderen in
het familie-graf ter aarde besteld. Met dankbaarheid denken
wij aan hem terug.
J. W. Wildschut