62 tot half tien s'avonds worden geluid. Ook luidden zij de ker mis in. Dat was een feest! We kregen kermisgeld volgens een vaste regeling. Aangenomen, dat ik 10 jaar was, daar wij even veel dubbeltjes kregen als wij jarenoud waren, kreeg ik dan een gulden of honderd centen, wat de mogelijkheid schiep om, hetzij honderd ritten in de draaimolen te maken, die op de Krocht was opgericht, dan wel vijftig ritten te maken en vijf en twintig oliebollen te eten, die 2 cents kostten. Er waren andere combinaties, waarbij ook de kop van Jut een rol ver vulde. De gehele Gedempte Oude Gracht en de Grote Markt stonden dan vol kramen en spullen. Op de Turfmarkt was het circus gebouwd. Hield het circus zijn rondgang door de stad, dan stond ik daar met open mond naar te staren, de in schitterende kleding gedoste mensen, die er aan deelnamen, als wezens van een hogere orde beschouwende. De poffertjeskraam is ook onvergetelijk. De mijne stond op de Gedempte Oude Gracht, oostelijk van het Verwulft. Op een verhoging zat, zoals vorstelijke personen past, een om vangrijke vrouwelijke verschijning, de rokken wijd uitstaand en een gouden kap op het hoofd. Naast haar, een beetje naar voren stond een aarden vat, hoog en met wijde mond, gevuld met deeg; voor haar strekten zich in de lengte de lange recht hoekige, poffertjespannen zich uit, verhit door het open vuur, dat eronder brandde. In haar rechterhand omvatte zij de scepter van haar waardigheid, een lepel, die een steel had van wel een el lang, die zij achtereenvolgens doopte in het blanke deeg, dat zij daarna, de arm lang uitgestrekt vlug en met grote behendigheid van beweging neergoot in de uit hollingen van de pannen, beginnende met de verste en ein digende met de dichtstbijzijnde En als al die poffertjes, misschien wel honderd, gaar waren, dan kwam de vork, al weer op lange steel en wipte zij de poffertjes uit hun hete ligplaats in een ander aarden vat, dat gereed werd gehouden door een tweede prinses, ook met een gouden kap. Haarlem had in mijn jeugd ongeveer dertigduizend in woners. Oude gebruiken verdwenen door de ontwikkeling van de nijverheid, ja van alles.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1967 | | pagina 64