74-
daal en de reden van deze keuze was de nabijheid van Haar
lem waar zijn dochters konden worden onderwezen op een
school met vooruitstrevende begrippen omtrent opleiding
en opvoeding van de vrouw. Een van die dochters was
Martha die later de echtgenote werd van Frederik van Eeden.
Martha en Mik zijn zeker samen op de school van Mejuffrouw
Schubert geweest. Mik's grote vriendin was Henriette Ortt.
Het was al een paar jaar vroeger, dat wij Frederik van Eeden
vaak zagen. Zijn Vader was Directeur van het Koloniaal
Museum, dat destijds was gevestigd in een vleugel van het
Paviljoen, dat vroeger tot woonplaats van Koning Lodewijk
Napoleon had gediend. Ik herinner mij, dat er een laan was
in de Hout, waarvan een der bomen de daarin gesneden
woorden „respectez ma solitude" vertoonde. Deze woorden
waren toen leesbaar. Algemeen zei men, dat Lodewijk
Napoleon deze in de boom had gesneden. Vader Van Eeden
was een knap botanicus, die met leerlingen van scholen, ook
met Mik en Henriette, de duinen introk om planten te bestu
deren. Frederik van Eeden kwam ook bij de familie Ortt aan
huis en zo gebeurde het, dat hij zijn hart verloor aan Hen
riette. In het dagboek, dat hij naliet, kan men erover lezen.
Hij noemt haar daarin Ati. Het is een ontroerend verhaal
van een ongelukkige liefde. Henriette hield ook van hem
maar kon hem niet als echtgenoot aanvaarden omdat hun
denkbeelden omtrent de Bijbel teveel verschilden. Van Eeden
vond tegenstrijdigheden in de Bijbel, stelde vragen, die
Henriette en Mik niet konden beantwoorden. Hij was jong
en soms fel in zijn wijze van uitdrukken.
Een persoonlijke herinnering heb ik nog aan hem. Op 28
december 1879 was de trein van Londen naar Schotland van
de brug over de Tay omlaaggestort met groot verlies van
mensenlevens. Iedereen in Haarlem was er vol van. Ik kwam
thuis 12 jaar van school en vond in de achterkamer,
staande vlak bij de deur, Frederik van Eeden, die er ook vol
van was. Hij gaf als zijn mening over de oorzaak te kennen
dat ,,in deze tijd de sneltreinen naar Schotland zulk een grote
snelheid hebben, dat de wielen bijna niet, soms in het geheel