74- daal en de reden van deze keuze was de nabijheid van Haar lem waar zijn dochters konden worden onderwezen op een school met vooruitstrevende begrippen omtrent opleiding en opvoeding van de vrouw. Een van die dochters was Martha die later de echtgenote werd van Frederik van Eeden. Martha en Mik zijn zeker samen op de school van Mejuffrouw Schubert geweest. Mik's grote vriendin was Henriette Ortt. Het was al een paar jaar vroeger, dat wij Frederik van Eeden vaak zagen. Zijn Vader was Directeur van het Koloniaal Museum, dat destijds was gevestigd in een vleugel van het Paviljoen, dat vroeger tot woonplaats van Koning Lodewijk Napoleon had gediend. Ik herinner mij, dat er een laan was in de Hout, waarvan een der bomen de daarin gesneden woorden „respectez ma solitude" vertoonde. Deze woorden waren toen leesbaar. Algemeen zei men, dat Lodewijk Napoleon deze in de boom had gesneden. Vader Van Eeden was een knap botanicus, die met leerlingen van scholen, ook met Mik en Henriette, de duinen introk om planten te bestu deren. Frederik van Eeden kwam ook bij de familie Ortt aan huis en zo gebeurde het, dat hij zijn hart verloor aan Hen riette. In het dagboek, dat hij naliet, kan men erover lezen. Hij noemt haar daarin Ati. Het is een ontroerend verhaal van een ongelukkige liefde. Henriette hield ook van hem maar kon hem niet als echtgenoot aanvaarden omdat hun denkbeelden omtrent de Bijbel teveel verschilden. Van Eeden vond tegenstrijdigheden in de Bijbel, stelde vragen, die Henriette en Mik niet konden beantwoorden. Hij was jong en soms fel in zijn wijze van uitdrukken. Een persoonlijke herinnering heb ik nog aan hem. Op 28 december 1879 was de trein van Londen naar Schotland van de brug over de Tay omlaaggestort met groot verlies van mensenlevens. Iedereen in Haarlem was er vol van. Ik kwam thuis 12 jaar van school en vond in de achterkamer, staande vlak bij de deur, Frederik van Eeden, die er ook vol van was. Hij gaf als zijn mening over de oorzaak te kennen dat ,,in deze tijd de sneltreinen naar Schotland zulk een grote snelheid hebben, dat de wielen bijna niet, soms in het geheel

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1967 | | pagina 76