ZUSTER MARIA ELIZABETH
MERISON
5 september 189530 juni 1968
Op 30 juni overleed in Engeland, waar zij met mijn zuster
en mij met vacantie verbleef, Zuster M. E. Merison, op 72-
jarige leeftijd.
Gebofen uit een groot gezin in Goes, kwam zij op 18-jarige
leeftijd naar het Elaarlemse Diaconessenhuis voor haar ver
pleegstersopleiding. Na haar examen werkte zij enige jaren
op de klasse-afdeling en werd daarna wijkzuster in de wijk
Kleverpark en omgeving.
Begin 1924 werd zij aangesteld als Zuster voor Maatschap
pelijk werk, afd. Diaconessenhuis van de Elaarlemse Ver
eniging Maatschappelijke Zorg voor Zieken. Tegen het einde
van dat zelfde jaar mocht ik haar in dat werk gaan helpen
en het is mijn grote voorrecht geweest, gedurende ruim 31
jaar, samen met haar, lief en leed van het Maatschappelijk
Ziekenhuiswerk te hebben mogen delen.
Zuster Merison had, behalve een zeer helder verstand, de
gave, zich volkomen te kunnen verplaatsen in de moeilijk
heden en zorgen van de zieke, in sociaal moeilijke omstandig
heden verkerende mens. Intuïtief voelde zij aan, waar het
haperde in het gezin of bij eenzame ouden van dagen en dan
stelde zij ook alles in het werk om te kunnen helpen, materieel
èn moreel. De materiële noden waren in die jaren omstreeks
1930 ontstellend groot door de alom heersende werkeloosheid.
Behalve bij alle te betrekken instanties, werd door ons in die
jaren heel wat afgebedeld bij goed gesitueerde inzittenden van
Haarlem en omstreken.
De toenmalige directeur van een van de gemeentelijke
diensten schreef mij, naar aanleiding van haar overlijden:
„de argumenten van Zuster Merison waren immer zó over
tuigend, dat u beiden altijd precies bereikten, wat gevraagd
