50
van een gemeentesecretarie een wat zonderlinge benaming,
die dan ook is afgeschaft.
Gevormd in en door de praktijk heeft De Landmeter echter
niet verzuimd zijn praktische ervaring een theoretische bodem
te verschaffen: in 1910 behaalde hij door zelfstudie de acte
M.O. Staatsinrichting, een zeker voor die tijd knappe
prestatie.
De Landmeter was een man die afkerig was van publiciteit,
althans voor zover het hem zelf betrof. Een van zijn „slogans"
(waarvan hij er vele voorradig had) luidde: een vergeten
burger is een rustig burger. Dat heeft hem echter niet ver
hinderd en in zover was hij met zichzelf in tegenspraak
buiten zijn ambtelijke functie zeer verdienstelijk werk te doen
voor de gemeenschap. Zo behoorde hij tot de oprichters van
de woningbouwvereniging Huis ter Cleef, die haar eerste
complex woningen bouwde aan de Kleverlaan/Marnixstraat;
van 1917 tot 1955 was hij daarvan voorzitter. Ook van de
stichting Noorderkerk en -school aan de Velserstraat had hij
vele jaren de leiding; bij zijn afscheid werd hij benoemd tot
erevoorzitter. Na zijn pensionnering op 1 januari 1949 werd
hij gekozen tot lid van de gemeenteraad voor de Christelijk-
Historische Unie, waarin hij 9 jaar zitting heeft gehad. Ook
in die functie heeft hij dank zij zijn langdurige ervaring veel
nuttig werk kunnen doenhij is lid van vele raadscommissies
geweest, waarvan die voor openbare werken als de belang
rijkste mag worden vermeld.
De Landmeter was iemand die een open oog had voor de
betrekkelijkheid van alle dingen en dit gaf hem een soort
humor in, die onder bepaalde omstandigheden zijn uitwerking
niet miste. Of die hem ook van pas is gekomen toen hij in juli
1942 moest optreden als gemeentesecretaris omdat onder
getekende door de duitsers in gijzeling werd gesteld, valt te
betwijfelen: in het woordenboek van de bezetters kwam het
woord humor niet voor. Vast staat dat die jaren voor hem
ongelooflijk zware jaren zijn geweest, die hem weinig vol
doening hebben kunnen schenken.
Met Adrianus Johannes De Landmeter is een man heen-
