173
steld de zoon Tiemen George Tiemens Kerssen, die helaas in
1910 overlijdt. Dan wordt een burgemeesterszoon uit Hummelo-
Keppel, J. S. M. Vrijland benoemd. Hij is getrouwd met
Christina Margaretha, dochter van Tiemens Kerssen senior. De
functie wordt op 6 januari 1911 aanvaard en nog steeds woont
de negentigjarige heer Vrijland in de rentmeesterswoning. Zijn
schoonvader overlijdt in 1915.
De jaartallen geven aan, dat mevrouw Van der Vliet-Borski
heeft gewerkt met twee generaties Tiemens Kerssen en dat de
jongbenoemde heer Vrijland haar niet lang heeft gekend.
Tiemens Kerssen senior bezoekt haar bijna dagelijks om vijf uur
en bij het klimmen der jaren laat zij steeds meer aan hem over:
„Als u denkt, dat het goed is, dan moet het zo gebeuren." Zij
wordt door de vroegtijdige dood van diens zoon diep getroffen
en haar reactie is wel typisch voor een Borskihet personeel, dat
zeer gehecht was aan de jonge rentmeester, krijgt een gulden op
slag per week „als een gedachtenis aan die goede Tiemen, daar
zij allen zooveel van hielden". Ze heeft van haar dochter en
schoonzoon Burdet die meer moderne opvattingen hebben
dan hun omgeving gehoord, dat de overledene een loonsver
hoging niet overbodig vond. Ter informatie diene, dat men in
die tijd van een gulden per dag kon bestaan.
De aanwezigheid van bekwame en getrouwe rentmeesters
doet niets af aan het zeer persoonlijke bewind, dat mevrouw
Van der Vliet met krachtige hand een kleine dertig jaar voert
over haar domeinen. En dat niet alleen. Haar „regering" werkt,
zoals we zullen zien, nog lang na. Dat komt door haar liefde
voor de overlevende zoon, „oom Emil" in de familie.
Indien me uit gesprekken met die familie iets duidelijk is ge
worden, dan is het mevrouws voortdurende bezorgdheid over
haar lieve „Miek". Zo noemde ze haar zoon Emil, aanvankelijk
een goedig kind, weinig begaafd, maar lichamelijk goed ont
wikkeld. Hij wordt op haar verzoek door iedereen vriendelijk
toegesproken, ofschoon hij weinig reageert.
Een trouw bezoeker van Belvédère, Henri van Eeghen, oud
ste kleinzoon van mevrouw Van Loon-Borski, heeft me ver
teld, dat Emil mee tennist, als zijn nichtjes Luden en Egidius
