DE HERZIENE ONTWERPLIJST
VAN BESCHERMDE MONUMENTEN
IN DE GEMEENTE HAARLEM
De Monumentenwet van 1961 heeft niet tot doel om de
oude gebouwen in onze steden tot iedere prijs te verdedigen
en te handhaven. Het is echter een bittere ervaring, dat in
de loop der tijden vele gebouwen zijn afgebroken of zo ver
anderd, dat het straat- en stadsbeeld er ernstig door werd
aangetast, ook al omdat het nieuwe op de plaats gebouwde
pand een duidelijke dissonant ten opzichte van de omgeving
betekende. Dit tot verdriet van de velen, voor wie er van het
oude monument juist zo'n grote charme uitgaat, die een sterke
band betekent met het verleden. Vooral in onze tijd, waarin
de nieuwbouwwijken door hun gelijkvormigheid nauwelijks
van elkaar te onderscheiden zijn, gaat er van een bezoek aan
de oude binnenstad een verfrissende bekoring uit.
De monumentenwet heeft daarom de mogelijkheid ge
schapen om panden, die van algemene waarde zijn wegens
hun schoonheid, hun betekenis voor de wetenschap of hun
volkskundige waarde, op een lijst van beschermde monu
menten te plaatsen en die zodanig te beschermen, dat ze niet
zonder meer kunnen worden gesloopt, veranderd of aan het
gezicht onttrokken. Wie aan een dergelijk monument ver
anderingen wil aanbrengen, heeft daarvoor een speciale ver
gunning nodig.
Tegenover deze beperking van het beschikkingsrecht van
de eigenaar staat de mogelijkheid dat de overheid hem tegemoet
komt in de financiering van de vaak hoge kosten, die bij het
onderhoud van deze oude panden gemaakt worden.
De ontwerplijst van beschermde monumenten in de ge
meente Haarlem is door de gemeenteraad vastgesteld op
26 juni 1968. Omdat deze lijst alleen maar bij Monumenten
zorg en op het stadhuis aanwezig is, leek het nuttig de lijst
ook in het Jaarboek af te drukken, zodat iedereen in de stad
