r- vous sera adressé d'ici avec le courrier de la diligence" (28).
jk Beide brieven plaatsen ons voor tal van raadsels. Waarom die
in speelse toon? Waarom die vreemde bijnaam waarvan alleen de
s- laatste en de eerste letter corresponderen met die van de naam
Gustafsson? Was de bijnaam spontaan bedacht of reeds bij de
ie Haarlemse vriendenkring bekend? Als de brieven voor Willekes
nt waren bedoeld, waarom werden ze dan geadresseerd aan hotel
1j) Gouden Leeuw", waarvan de hotelier Gotthard heette? Zijn
;n de brieven ook werkelijk verzonden? Waren ze ook inderdaad
k- speels bedoeld, m.a.w. had Gustafsson zichzelf nog in de hand
ie toen hij ze schreef. Het is namelijk opvallend, dat het bijna een
tg jaar duurt voor wij weer iets van hem vernemen. Dit kan natuur-
iel lijk toeval zijn maar de mogelijkheid bestaat ook dat de emoties
>st hem te veel geworden zijn.92
a- Pas op 6 mei 1834 betrad Gustafsson opnieuw het stnjdtoneel.
es Hij zond toen uit Sankt-Gallen, zijn nieuwe en tevens laatste
Lie woonplaats, het bewuste boekwerkje aan de Nederlandse Staten-
es Generaal, waarbij hij erop wees, dat hij reeds in juni 1833 door
de bemiddeling van Willekes hen het geschrift had willen toesturen,
ite „mais ce Mr. l'avocat me refusa de vous en faire communication
je 'légale, de même qu'au Roi et aux employés publics et cela encore
en après avoir recherché de devenir mon avocatUne telle con-
;r- duite de la part d'un homme de loi est au moins trés reprehensi
ble si non tout a fait criminelle" (29). Gustafsson eiste „satisfac-
iit tion légale consistante dans le dü remboursement des frais du
an proces et sureté pour l'avenir de pouvoir revenir en Néerland
,z. (30).9S Uit deze brief zou men moeten opmaken, dat hem de
l", tachtig gulden nog steeds niet waren uitbetaald,
nn Gustafssons brief bleef onbeantwoord. Op 8 maart en 23 oktober
n. 1835 richtte hij zich nogmaals tot de Staten-Generaal. Vooral de
ec laatste brief was zeer uitvoerig. Het misplaatste gedrag van de
is Haarlemse politiecommissaris werd in den brede uitgemeten; over
an de houding van de procureur-generaal, van de koning en van de
nd advocaat Willekes werd de staf gebroken; alleen met de gouver-
rgj. neur van Noord-Holland Van Tuyl van Serooskerke toonde
os Gustafsson zich zeer ingenomen: „J'ose dire que sa lettre est plus
[ui tót celle d'un roi que la lettre signée Guillaume" (31).94
131
