erfgenamen schonken Teisterbant de bel, die de laatste jaren
steeds naast diens bed had gestaan, hangende aan een standaard,
waarop een inscriptie werd aangebracht, naar tekst van Bomans,
luidende:
Ik stond bij Thijm naast 't ledikant,
thans zing ik door in Teisterbant.
Sedert werd iedere officiële bijeenkomst in de sociëteit door een
slag op die bel geopend.
Gedurende Bomans' 5-jarig presidentschap heeft hij aan de so
ciëteit karakter, kleur en plaatseüjke en al spoedig landelijke be
kendheid gegeven. Een der leden heeft hem in een limmerick
eens als volgt getypeerd:
Van Teisterbant was hij de stichter,
een durver, een denker, een dichter.
Met zijn laaiende geest
is hij het geweest,
die maakte de Spaarne-stad lichter.
Toen hij ruim een jaar president was, zou hij de sociëteit bijna
zijn ontvallen door zijn ballontocht voor een reportage op Ko
ninginnedag 1951 met Nini Boesman, die ongelukkigerwijs ein
digde met een in zee storten in Zandvoort, waarbij de ballonvaar
ster en haar gast nauwelijks konden worden gered. Over deze
tocht en zijn onfortuinlijke afloop heeft Bomans destijds een ar
tikel geschreven voor het Haarlems Dagblad, een opstel, dat in
geen van zijn bundels is opgenomen, en waarvan wij enige ge
deelten citeren:
„De parallel van de boulevard verschoof zich plotseling tot een
diagonaal, die onze mand dwars doorsneed; we zagen de heftig
toeterende file van auto's onder ons voorbijglijden en dreven on
herroepelijk de zee in. Het siert mevrouw Boesman dat zij op dat
ogenblik een landing op het strand niet riskeerde. Het was er,
met deze Koninginnedag voller dan anders zo vroeg in het jaar
het geval is. Ik trok m'n jasje en schoenen uit en stelde mevrouw
189
