daarom als regel opzettelijk fouten om de oude Tachtiger niet al
te smadelijk te laten verliezen en zelfs een enkele keer te laten
winnen.
Thym was zich echter zijn onkunde terdege bewust en Bomans
vertelde mij eens dat deze een keer, na de zoveelste nederlaag,
de verzuchting had geslaakt: „Ach, je kunt net zo goed met een
hcnd spelen, Godfried!"
Waarop Bomans zweeg en er een stilte viel.
Na enige minuten merkte Van Deyssel enigszins korzelig op:
„Men wordt geacht dit tegen te spreken".
J. Brants
199
Bovenstaand artikel werd geschreven vóór Bomans overlijden. Zijn plotse
linge dood heeft overal in den lande diepe indruk gemaakt. Velen onder
gingen het als een persoonlijk verlies. Voor zijn vele Teisterhant-vrienden
gold dit wel zeer in het bijzonder.
Bomans heeft van het leven in Teisterbant intens genoten. Hij getuigde daar
van nog toen hij enkele weken voor zijn sterven bij mij was en wij enkele oude
Teisterbant-filmpjes draaiden, waaronder de viering van zijn 40ste verjaardag
en de overhandiging aan Van Deijssel te diens huize van de bul van diens ere
voorzitterschap. Toen ik hem en zijn Pietsie die avond uitliet, zei hij, doelend
op eerstgenoemde filmpjes, „wat zijn er toch al veel van weg!" Wie kon toen
vermoeden dat hij hen enkele weken later zou volgen?
