Bierman en zijn gezin. Dat zijn voorganger zich met een minimum aan gerief tevreden stelde, blijkt uit het feit dat de woning reeds m 1919 onbewoonbaar was verklaard en niets er op wees dat er in de sindsdien verstreken halve eeuw iets van betekenis aan het huis is gedaan. De bouwtijd kan worden gesteld op het eind van de 17c eeuw. Inwendig vertoonde het pand stijlkenmerken uit het midden van de 18e eeuw. Er waren resten van stucplafonds met rococo- versieringen. Van het herstel van deze onderdelen moest wegens de hoge kosten worden afgezien. In de 18e eeuw bestond het in wendige uit één ruimte en een portaal. Later heeft men er twee woningen van gemaakt door het plaatsen van een tussenmuur in de kamer en het aanbrengen van een tweede toegang. Deze muur is nu verwijderd, zodat weer een aantrekkelijke woonruimte ver kregen werd. De omgeving heeft nog iets van de landelijke sfeer van vroeger, hoewel ook hier de woningbouw dichterbij dreigt te komen. Terugkerend tot binnen de veste, kunnen wij gaan zien hoe wordt gepoogd het Proveniershof aan de Grote Houtstraat geleidelijk aan wat beter bewoonbaar te maken. Na de in 1969 voltooide renovatie van het eerste stel woningen, kwam in 1971 de tweede fase tot uitvoering. Hierbij werden 4 aansluitende huisjes onder handen genomen. In dit geval bleven het éénkamerwoningen en bestonden de voorzieningen voornamelijk uit het maken van dou ches en het verruimen van de keukens. De woningen op de ver dieping kregen een slaapgelegenheid op de ruime zolder. De voor gevel werd opnieuw gevoegd en de indeling van de ramen werd aangepast. Er zullen nog vele jaren verstrijken aleer alle womngen van het complex aan de beurt zijn geweest. In het gebied van de Heiliglanden was de ontruiming van het oude St. Elisabeths Gasthuis een gebeurtenis van historische betekenis. Sedert die dag in mei is de zorg hier niet meer gericht op de mensen maar op de vraag hoe dat ingewikkelde samenstel van gebouwen weer tot leven kan worden gebracht. Het strekt tot voldoening dat de oude delen behouden blijven en dat de gedachte aan een par keergarage voor onbepaalde tijd een parkeerplaats kreeg in e 227

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1971 | | pagina 229