Meer dan 25 jaar heeft hij op onnavolgbare wijze de voorzitters
hamer gehanteerd in de Vereniging van Makelaars in Haarlem
en Omgeving, afdeling van de Nederlandse Bond van Make
laars
Zijn tactische maar toch zo gezaghebbende wijze om met men
sen om te gaan en vergaderingen te leiden, maakte hem tot een
groot bestuurder. Hij wist zijn gehoor altijd te boeien, sprak
steeds vanuit de liefde voor zijn vak en was de grote verbindende
kracht tussen de leden.
Een van zijn vele goede eigenschappen moest hij steeds weer uit
dragen: zijn liefde voor de goede stad Haarlem.
Allen die hem goed kenden weten hoe graag hij verhaalde over
e bijzonderheden van de stad, hoe graag hij de spreuken op de
vele gevelstenen citeerde, de geschiedenis van de hofjes levendig
wist te houden.
Zijn bijna 30-jarige lidmaatschap van het College Veillust, een
oude vereniging waarvan het ontstaan zich verliest in de grijze
oudheid, getuigde van zijn verbondenheid met Haarlem door de
eeuwen heen.
Het afscheid als voorzitter van zijn Haarlemse makelaarsvereni
ging samenvallende met het verdwijnen van Brinkmann aan 't
aloude Sant heeft hem treurig gestemd, maar typerend voor Paul
Borghouts waren zijn woorden: e'est la vie.
Hij bracht er een stuk medeleven, troost, dank en realiteitszin
mee tot uiting.
Hij wist dat zijn tijd gekomen was, doch zijn diep Geloof maakte
zijn heengaan niet moeilijk.
Zijn grote verdienste door zijn jarenlange werk voor de make
laars-organisaties werd geëerd als Lid van Verdienste van de
Landelijke Bond, de Haarlemse afdeling en met de Gouden Leg
penning van de Amsterdamse Makelaarsvereniging.
De kroon op zijn werk is hem verleend door de onderscheiding
namens H.M. de Koningin in de benoeming tot Ridder in de
Orde van Oranje Nassau.
J. M. Strijbis
44
