Als je met Adriaan Beets een wandeling door Haarlem maakte,
kon je blij zijn als je geen hoofddeksel droeg, want dit zou je dan
onophoudelijk van het hoofd moeten nemen. Er waren dan zo
veel mensen die hem eerbiedig tot joviaal groetten, dat je er
doodmoe van zou worden.
Was dit misschien een van de redenen dat hij met onbedekte zil
veren haardos door de stad liep of fietste?
Het leek wel of iedereen hem kende. Voor deze herkenning en
erkenning waren heel veel redenen. Het zou misschien veel ge
makkelijker en korter zijn om de verenigingen of instellingen op
te sommen, waarbij hij niét in het bestuur zat en waar hij géén
voorzitter van was.
Deze geboren Haarlemmer begon al met zijn eerste functie in zijn
studententijd te Utrecht. Hij werd daar rector van de senaat van
het U.S.C., hetgeen er op wijst, dat je in de studentenwereld niet
alleen een zeker gezag, maar ook populariteit geniet. Zijn speelse
humor, met daarbij zijn gevoel voor mores kwamen daarbij goed
van pas.
62
MR. Adriaan Beets
3 Februari 1895 - 31 December 1971
