Een gebouw in de nabijheid dat nog steeds stand wist te houden
is de voormalige kazerne aan de Koudenhorn. Dit monument
lijkt nagenoeg onverwoestbaar te zijn. Enkele jaren geleden was
er een fikse brand die de kap van de zuidelijke vleugel groten
deels vernietigde en in de avond van 27 september 1972 moest
de kap boven de middenvleugel het ontgelden. De zware acht
tiende eeuwse houtconstructie bleef achter als een miezerig zwart
staketsel. De monumentenzorger die de gloed zag toen hij terug
kwam van een bezoek aan zijn dochter, werd pijnlijk door het
schouwspel geïmponeerd. Het Spaarne bevatte gelukkig voldoen
de water om de schade nog zoveel mogelijk te kunnen beperken.
Inmiddels is de constructie weer aangebracht, zij het dat thans
staal is toegepast inplaats van hout. Soms kan het warm zijn aan
de Koudenhorn. In 1932 was het de Adriaan, in 1964 het grote
pand nummer 32, in 1970 de kazerne en in 1972 nogmaals de
kazerne. Het kost dit oude diaconiehuis blijkbaar moeite, te
wennen aan zijn nieuwe bestemming tot bureau van politie.
Een zekere mr. Drabbe kreeg een advertentie onder het oog waar
in te koop werd aangeboden het perceel Donkere Spaarne 56. Hij
spoedde zich naar burgemeester Cremers, om te praten over de
mogelijkheid van restauratie en bewoning. Deze zag hierin voor
de gemeente een gerede aanleiding, het in deplorabele staat ver
kerende huis van de ondergang te redden. Dit was medio maait
1956, het jaar waarin door de instelling van een gemeentelijk
bureau monumentenzorg daadwerkelijk een begin zou worden
gemaakt met de conservering van het oude stadsschoon. De be
sprekingen en de rapportenschrijverij namen een aanvang. Ge
constateerd werd dat het pand volgepropt zat met oude afgeleef
de meubelen en dat de huurder in de tuin kippen hield die in het
huis vrije toegang hadden. Het totaal onttakelde interieur bood
een trieste aanblik. Het was voornamelijk de voorgevel die her
innerde aan vroegere glorie en gedachten aan restauratie opriep.
Zestien jaar eerder was de kans op een voortbestaan bijna ver
keken. Er werd toen een plan ingediend tot de bouw van een
lompenpakhuis op deze plaats, voor welk doel het perceel in die
tijd was aangekocht door de firma De Raaij en Zoon. De schoon-
117
