voormalige Bank van Lening draagt bij tot erkentelijkheid aan
het gemeentebestuur voor de steun die Haarlems monumenten
zorg bij de strijd om het behoud van het oude stadsschoon mag
ondervinden. De gedrevenheid die vooral enkele particulieren
hierbij aan de dag leggen is met de gemeenplaats „bewonderens
waardig" bepaald onvoldoende gekenmerkt. De nuchtere consta
tering dat het goed is om in de oude stad te wonen brengt deze
mensen tot een inzet waar het gemeenschapsbelang in hoge mate
mee gediend is.
In 1972 stelde de gemeenteraad totaal 223.424,71 voor de res
tauratie van woonhuizen en aanverwante monumenten beschik
baar. Er bestaat de bereidheid om dit bedrag in de komende
jaren belangrijk te verhogen. De koppeling aan het subsidiebeleid
van het rijk maakt dit echter moeilijk, want wat van rijkswege
aan de instandhouding van de monumenten wordt bijgedragen is
zeer ontoereikend. De hoop is nu gevestigd op de financiële steun
die geleverd kan worden door het ministerie van Volkshuisves
ting en Ruimtelijke Ordening, met de zogenaamde „rehabilitatie
regeling", volgens welke er kansen zijn op herstel van grotere
eenheden woningen in de binnenstad. De lezer zal daar hopelijk
in het volgende jaarboek het een en ander over kunnen verne
men. Het is als met een vervolgverhaal waarin de strijd tussen
dood en leven de spanning er in houdt. Dat ook bij de monumen
tenzorg het „leven" de winnende factor mag zijn is de wens die
ons bij het verrichten van deze taak zal blijven bezielen.
P. Jongens
141
