thuis te leren voelen in het vak, levert de aanwijzing, dat hij ver vooruit kon zien in de toekomst, alsmede voor de humane be zieling welke van de mens Hollaar uitging. Groot was zijn be langstelling voor jongere vakgenoten en nimmer aarzelde hij voor hen te pleiten, als hij vertrouwen had in hun capaciteiten. Hij timmerde ook daarmee beslist niet aan de weg, maar de weerklank van zijn humane arbeid, zijn „werken in stilte", viel te beluisteren in de redevoeringen op 19 mei 1961 gehouden bij zijn afscheid wegens pensioenering in de Gravenzaal. Namens zijn gemeentelijke collega's noemde een spreker hem „een betrouwbare en prettige collega", een vakgenoot roemde zijn inzet voor het vak en zijn verrassende humor. De kroon spande wel het getuigenis namens het personeel, dat „de baas wel eens rogge en aardappels organiseerde en uit eigen zak be taalde, als de honger het werken tijdens de oorlog onmogelijk dreigde te maken". De mens, die de zin van zijn leven heeft verstaan, kenmerkt zich door Liefde. Een Liefde, die hem ondeelbaar beheerst, zo in zijn werk, zo voor de medemens. Met die Liefde groeit de persoon lijkheid en wordt de levensenergie niet nutteloos verkwist, doch nauwgezet besteed tot zover de jaren en de dagen mogen reiken. Zo kon Hollaar, geboren op 9 januari 1895 te Rotterdam, met pensioen gaand in de Nieuwe Rotterdammer Courant van 16 mei 1961 vermeld worden als: „66 jaar jong en nu toch met pen sioen". Zo toont de levensloop van Hollaar ons zijn, zich nimmer op dringende, persoonlijkheid slechts met de hoogtepunten van zijn leven, omdat hij dan wel even op de voorgrond komen moest. Aldus in 1920 bij het behalen van het diploma civiel-ingenieur aan de TH-Delft, waarna hij als het ware onderdook in een carrière in het particuliere bedrijfsleven. Deze voert hem naar het buitenland om er zijn bruid te vinden. Sedert 6 september 1924 is zij in elk opzicht zijn wederhelft, zijn „beter ik" gebleven. Groot en verzachtend was haar invloed als in hem de nuchtere hardheid van de ingenieur en de gevoelige mens om de voorrang 43

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1972 | | pagina 45