368 In tegenstelling tot de gevels, bood het inwendige weinig meer dat van belang was. Van de oude toestand resteerden slechts de balklagen. Door het gebruik als pakhuis is de indeling verloren gegaan. De beganegrond kreeg deze bestemming reeds in 1891. De bewoning van de verdieping eindigde voor het linker huis in 1923 en voor het rechter in 1928. Beide hadden dus bijna ge durende een halve eeuw geheel de status van bedrijfspanden. In 1968 ging het bezit over op de aannemer J. Lucas. Met een veel zijdig vakmanschap heeft hij de woonfunctie hersteld. De woon kamer is op de verdieping; de zolder bevat 2 slaapvertrekken. De beganegrond kreeg de bestemming van keuken, althans aan de straatzijde. Dit werd gedaan omdat het wonen beneden min der prettig leek te zijn dan boven wegens het uitzicht op de ge parkeerde auto's. Er was voor deze huisjes een flink aantal ge gadigden. Zij waren dan ook spoedig verhuurd. De huidige be woning verschilt wel veel met die uit het jaar 1825. In Berken- rodesteeg 4 woonde toen de „wieldraaier" J. Brakenburg, met een gezin van totaal 9 personen. Op nummer 6 was het met acht bewoners weinig royaler. In die tijd betekende het begrip „wo nen" nog niet veel meer dan een dak boven het hoofd hebben om te kunnen slapen. De aanwezigheid van een eeuwenoud huis in onze tijd is zelden een gevolg van respect voor de architectonische of historische waarde. Oorzaken van het voortbestaan zijn meestal sleur, het ontbreken van een zakelijk belang of gewoon gemis aan geld om voor het oude iets nieuws in de plaats te zetten. Een bewuste instandhouding was uitzondering. Wat bewaard bleef is dus meer te danken aan ongunstige economische factoren dan aan belang stelling voor de bouwkunst uit het verleden. Bij die gesteldheid past geen ambitie om regelmatig iets aan het noodzakelijke on derhoud te doen. Datgene wat niet persé weg moest mocht op eigen kracht blijven staan. Hield dit vermogen op dan voltrok zich vanzelf het noodlot van de algehele ondergang. Het huisje Nieuwe Kerksplein 16 bleek dit stadium bijna bereikt te hebben. De gevel was al gespalkt met ijzeren strippen. Daarna begon de top af te brokkelen en moesten losse stenen verwijderd

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1973 | | pagina 370