147 aanmerking gemaakt, dat de inzenders hun werkwijze niet ver meld hebben: „Par un procédé, qu'ils n'ont pas encore fait connaitre, ces habiles fabricants" (Logeman en Van Wetteren) etc. In zijn latere leerboeken 29 noemt Logeman de methode van Elias wel. Logeman heeft er eerder spijt van gehad, dat hij bij zijn inzending op de Londense tentoonstelling de naam Van Wetteren niet genoemd heeft; de magneten naar de Parijse ten toonstelling werden onder hun beider naam ingezonden. Toch waren het soortgelijke magneten als die te Londen. De prijs- penning uit Londen heeft Logeman blijkbaar aan N. van Wette ren geschonken, die hem in 1907 aan Teyler legateerde. Na de tentoonstelling in Londen was Haarlem door de vinding van P. Elias en de toepassing er van door Logeman vele jaren een centrum van fabricage van permanente magneten, die tot in Amerika verkocht werden. De Fransen wilden niet achterblijven na het Engelse succes met de tentoonstelling van 1851. Daarom werd in 1855 een wereld tentoonstelling in Parijs gehouden. Van te voren (maart 1855) waren de inzendingen uit Haarlem en omstreken in het gouver nementsgebouw aldaar tentoongesteld. Daaronder waren „ver schillende physische werktuigen" van W. M. Logeman en „Con stante magneten" van Logeman en Van Wetteren 30. Deze inzen dingen zijn doorgezonden naar Parijs. Het gewicht en de draag kracht van deze magneten worden helaas nergens vermeld 31 De inzending van Logeman en Van Wetteren werd in Parijs bekroond met de zilveren medaille le klasse32. Ook deze medaille is in 1907 door Van Wetteren aan Teyler gelegateerd. Logeman kreeg een eervolle vermelding voor zijn inzending van fysische instrumenten. In het gemeente-verslag van Haarlem van 1857 wordt melding gemaakt van een staalmagneet, vervaardigd door Logeman en Van Wetteren volgens de methode van Elias, die toen de sterkste ter wereld was. Hij woog 57 kg en kon 272 kg dragen. Hij is naar Parijs gezonden, waarschijnlijk naar de École polytechnique aldaar. Logeman heeft tenminste een magneet van ongeveer dit gewicht en deze draagkracht voor deze instelling gemaakt33. Ook deze magneet heeft een lang leven gehad. De directie van

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1974 | | pagina 149