275 neus. Vogler zat opgesloten in het orgel en daar konden wij niet bijkomen 4. Na de kerk gingen we naar het huis van tante Van Varelen, waar we ook nog Veitge ontmoetten (hier moet F iet je zijn bedoeld, nog een zuster van de Engelbronners, al enige jaren weduwe en even eens wonend in Haarlem). Ze zeggen, dat ik veel op haar lijk. De eerste keer dat ik mijn neef Coo ontmoette, wilde ik geen oordeel over hem uitspreken, maar het is zeker dat hij niets verliest als je hem beter leert kennen. Wij werden zó hartelijk uitgenodigd om in Haarlem te komen logeren, dat m'n vader niet kon weigeren. Coo liet ons z'n zilverfabriek zien, hetgeen hij aan niemand an ders doet, omdat het een geheim is. We dineerden „en familie bij tante Van Varelen - haar huis is erg klein. Na tafel moesten wij zingen. Na de thee bij Coo thuis, vertrokken we om 7 uur naar Amsterdam. M'n oom nam m'n vader, tante en ons tweeën mee; Coo, mama en de kinderen, tot precies halverwege, waar we op de schuit wachtten om samen met vader verder te gaan. Bij het afscheid nemen wilde Coo, dat een van ons met hem mee terugging naar Haarlem en de anderen naar Amsterdam, maar ondanks z'n herhaalde smeekbeden werd dat geweigerd. Bij thuis komst waren er een massa boodschappen en invitaties. We moeten daarna bijna een maand wachten alvorens weer iets over Haarlem te vernemen. De hele familie trok eerst naar Den Haag voor een verblijf van een dikke week, waarna - via Leiden - naar Haarlem werd vertrokken. In Leiden, bij een kennis het diner gebruikende, werd van oom Van Varelen een brandbrief ontvangen, waarin deze mededeelde dat Cootje niet in Haarlem was en dat hij - oom - hen daarom niet kon ontvangen. Wie kan de ontsteltenis beter beschrijven dan Nina. Op uitgerekend vrijdag de dertiende (augustus) schrijft ze: Dat bezorgde ons een gruwelijke ongerustheid. Henri (de knecht) was met een andere boot rechtstreeks naar Haarlem gegaan en omdat we niet lang in Leiden wilden blijven hadden we onze grote tas bij onze plunje achtergelaten. We hadden dus geen middel om Henri te laten weten dat we in 't park gingen logeren.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1974 | | pagina 277