322 name in 1967 door C. J. van den Broek was de zaak nog ge ruime tijd bekend als de firma wed. J. A. B. Vouillaire. Aan de winkel grenst een kamer met een fraai geornamenteerd stucplafond en wandbetimmering. In deze betimmering waren acht schilderijen opgenomen. Eén daarvan heeft betrekking op de handel en is gedateerd 1774. Ook de betimmering en het pla fond zijn toen aangebracht. De opdrachtgever was Jacob Nico- laas Elout, die het hoekpand en het aangrenzende huis in 1769 kocht van Cornelis Elout, vermoedelijk zijn vader. Zestien jaren later verwierf hij bovendien het volgende huis in de Warmoes- straat, waar thans de toegang is tot de bovenwoningen. De gevels hebben in de loop van de tijd hun oorspronkelijke aanzien verloren. Toch tonen zij nog een evenwichtige indeling. Bij de restauratie zijn de ramen van het hoekpand in kleinere ruiten onderverdeeld. Voorts is aan de kant van de Warmoes straat een uitgebouwd etalagevenster gemaakt en werden op de verdieping twee ramen bijgeplaatst. De woonkamer daarachter heeft een fraai uitzicht op de Vleeshal en de Grote Kerk. De gevels van dit hoekhuis zijn vermoedelijk vernieuwd in 1810. Het gedenksteentje naast de winkeldeur herinnert daaraan. Be halve de datum, bevat het de initialen van eerder genoemde Cor nelis Brouwer Bosch. Het door de huidige eigenaar bijgeplaatste steentje vermeldt het tijdstip van de feestelijke oplevering van de restauratie: 19 december 1974. De Amsterdamse architect G. Prins maakte het plan; de in Egmond aan Zee gevestigde aan nemer Jos Breed zorgde voor de uitvoering. Een bezoek aan dit hoekje van de Warmoesstraat is een bijzonder genoegen gewor den. Ook de andere hoek maakt een aantrekkelijke indruk sinds daar een antiekzaak gevestigd is. En verderop in de Warmoes straat is de ontwikkeling eveneens moedgevend voor de toekomst van de binnenstad. Waar vroeger de gele wagens van „De Snelle Visser in- en uitreden vinden we nu een smaakvol ingerichte kunstnijverheidszaak. „Hoe kunnen ze nou zoiets goedkeuren; dat past hier toch hele maal niet?" Een vinger wijst naar een constructie van glas en beton, ergens in de oude stad. Wij staan op een rommelig terrein

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1974 | | pagina 324