78
is de hond van de opgelopen verwondingen genezen. Dat men
destijds op zulk een ongewone wijze paarden kon geleiden toont
wel aan hoe rustig het hier toen nog was en hoe gering het ver
keer.
Op mooie zon- en feestdagen zag men nogal eens Kramer en juf
frouw Fie in de met twee paarden bespannen brik het grote hek
van de boerderij uit komen rijden om in de omtrek te gaan toe
ren. Fie droeg dan de Zuidhollandse klederdracht en het gouden
oorijzer. In de week had zij alleen een kanten mutsje op. Bij
feestelijke gelegenheden, zoals bijvoorbeeld op Koninginnedag,
hadden de paarden pluimen op het hoofd en was ook de zweep
versierd.
Fleur gaf het in het dorp als er 's zomers de Duitse muzikanten
verschenen. Zij hadden hun vaste punten waar zij speelden en
daartoe behoorde natuurlijk ook de omgeving van Wildhoef en
Aelbertsberg. Maar eveneens op het land van Kramer werden de
nodige nummers ten beste gegeven en daar de boer niet karig
was, werd daar extra lang gespeeld.
Voor het maaien van de graslanden van Kramer, Sintenie en ook
van andere boeren in de omtrek kwamen in vroeger jaren elke
zomer de hannekemaaiers van over de grenzen hierheen. Vanzelf
sprekend geschiedde het maaien nog met de zeis. In de eerste ja
ren van 1900 was er voor hen in deze omgeving werk genoeg, omdat
er nog veel grasland was. Zij gingen van boerderij tot boerderij
en bleven zo'n week of zes. Op de boerderij van Kramer bleven
zij het langst, omdat zij daar ook hooiden. De maaiers sliepen
in het hooi en de boerin voorzag hen van flinke hoeveelheden
dikke pap en bruin brood. Ze waren er om bekend dat ze veel
van een stevige borrel hielden! Na het uitbreken van de Eerste
Wereldoorlog zijn ze hier niet meer verschenen.
Het weiland van Wildhoef achter de kerk behoorde niet tot hun
werkterrein, maar werd door het personeel van Wildhoef ge
maaid. Als het hooi daar op hopen stond, vond de dorpsjeugd
het een genot om er verstoppertje in te spelen. Soms maakten
ze een huisje in zo'n hoop en kropen er in weg. Maar o wee, als
de baas van Wildhoef, wegens de kleur van zijn welige haardos
bijgenaamd 'de rooie baas', dat zag! Dan volgden de nodige
