80 Zuid geen school was, op weg naar Bloemendaal (waar zij de school aan de De Genestetweg van de heer IJzerman bezocht) elke dag langs het land van Kramer liep waar toen nog majes tueus twee populieren stonden. Zeer oneerbiedig werden deze door de schoolkinderen 'de bomen van Keetje' genoemd naar de eigenares van Wildhoef mej. C. van Wickevoort Crommelin, die in de wandeling 'Keetje Crommelin' heette. Zij herinnerde zich nog goed hoe uit de gespleten holle stam van de door de bliksem getroffen boom een vlierboom groeide. Tot zover mevrouw Storm-Wenckebach. Inderdaad toont de oude populier, die toen de enig overgeblevene was, op een foto van omstreeks 1910-1914 een rijke bladerenkroon. In de dertiger jaren moest helaas de oude reus gerooid worden, omdat hij aan de onderzijde geheel vergaan was. De Kom van Walter. De Bloemendaalse beek en waterval We lazen in de oude pachtcontracten steeds o.a. de bepaling dat de eigenaren van Wildhoef het visrecht in de vaarten voor zich zelf behielden en dat de pachters van de boerderij erop moesten toezien dat geen onbevoegden er visten. Met de vaarten werden bedoeld de zogenaamde 'Kom van Walter' met aansluitende vaarten, gelegen tussen en om de boerderij en de kleine huisjes. De waterpartij, die de scheiding tussen boerderij en huisjes vormt, kreeg de naam 'Kom van Walter', al zeker een eeuw geleden, toen in een der huisjes, het noordelijkste en dus het dichtst bij de boerderij gelegen, het gezin van Johannes (Jan) Walter woonde. Walter was in dienst van Wildhoef, maar hielp ook zijn buurman Kramer wel op de boerderij. In 1913 vierden Johannes Walter en zijn vrouw Sophia Elisabeth de Graaf temidden van kinderen en kleinkinderen en vele genodigden er hun gouden bruiloft. Voor het feest was een grote tent van zeildoek op het land tussen het huisje en de boerderij gezet. In hetzelfde huisje kwam later de zoon Evert te wonen. Geen wonder dat de waterpartij in de volksmond de 'Kom van Walter' is gaan heten. Bekende mede bewoners van de huisjes waren Huizinga, werkzaam bij de post en Mus, die ook tuinman op Wildhoef was. Vanuit de kleine huisjes had men toen nog het gezicht op een

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1974 | | pagina 82