262
functie in 1907 tijdelijk hersteld. Van dat jaar af tot 1913 ver
meldt het adresboek namelijk als bewoner de oogarts A.N. Din
ger. Vervolgens gaat het pand ingaande 1914 dienst doen als
kantoor van de verzekeringsmaatschappij „De Nederlanden van
1845". Deze blijft eigenaresse tot de aankoop in 1973 door „Dio
genes". Het gebruik als verzekeringskantoor duurde 40 jaren.
Van 1954 tot eind 1973 vond verhuring plaats aan de Rijksge
bouwendienst, ten behoeve van een districtsbureau. De verhuizing
hiervan naar de Linnaeuslaan was eigenlijk de directe aanleiding
tot de restauratie en herbewoning.
De wedergeboorte van dit monument komt aan de voorkant voor
namelijk tot uitdrukking in de kleinere ruitverdeling, het snijraam
boven de voordeur en het herstelde hekwerk. Deze onderdelen
zijn nu weer een stijlkundige eenheid met de middenpartij. Ook
wat de binnenkant betreft valt er het een en ander te zien dat
waardevol is. De gang heeft een marmeren vloer, een dito lambri-
zering en fraai versierd stucadoorwerk. Van oudsher liep de gang
door tot aan de achterbouw en had aldus een lengte van 23 meter.
Een tijdlang was de doorloop geblokkeerd door een kluis. Deze is
bij de restauratie weggebroken zodat er nu weer zicht is op de
mooi geornamenteerde eindwand met als centraal punt een mar
meren fonteinbak. Bijpassend in stijl zijn ook enkele deuren met
het bekende asymmetrische Lodewijk-XV motief. De weer in ga
ve toestand gebrachte kamerplafonds zijn uit dezelfde periode,
met uitzondering van de linker voorkamer, die de strakkere lijnen
heeft uit het eind van de 18de eeuw.
De vroegere aanwezigheid van twee huizen kan worden herleid uit
de beide daken en de nog bestaande scheidingsmuur. De kap van
het linker gedeelte is aan de voorzijde nog 17de-eeuws. De onder
ste spantbenen hebben de toen gebruikelijke kromme vorm. Aan
de grachtzijde zal waarschijnlijk een trapgevel gestaan hebben.
Het rechter huis was smaller en vermoedelijk ook lager.
De verdiepingen waren wat de afwerking betreft niet vergelijk
baar met de beganegrond. Dit bood de vrijheid om zonder schade
vier comfortabele appartementen in te bouwen. De architecten
Smidt en Van Rossum hebben dat uitstekend opgelost. De gehele
aanpak van de restauratie en aanpassing aan de nieuwe bestem-
