49
tot tijd genieten van lezingen, meestal over exegetische onderwer
pen op het terrein van het Nieuwe Testament.
Reeds als predikant in Assen promoveerde hij, 6 juli 1942, met
een dissertatie „Jezus Messias Koning," een speciaal onderzoek
naar de vraag of Jezus van Nazareth politieke bedoelingen heeft
nagestreefd. Promotor was de Utrechtse nieuw-testamenticus prof.
dr. A.M. Brouwer, van wie Van der Loos zich altijd een leerling
is blijven beschouwen. In zijn dissertatie bespreekt de auteur eerst
het karakter van de Joodse heilsverwachting in het Oude Testa
ment en bij Jezus' tijdgenoten; in het tweede deel Jezus' Messias-
schap en Zijn houding tegenover de sociale en politieke vragen
van zijn tijd. In de delen drie en vier komt hij, na een vergelijking
van de bronnen over Jezus, tot de konklusie dat Jezus geen enkel
politiek systeem heeft willen brengen. Wel heeft Hij duidelijke
richtlijnen en beginselen aangegeven, die van kracht kunnen en
willen zijn voor de politieke en sociale strukturen. In deze konklu
sie sloot Dr. Van der Loos zich nauw aan bij de visie van zijn
leermeester professor Brouwer en ook bij die van de vroegere
hoogleraar en minister Slotemaker de Bruine.
In 1965 verscheen het tweede boek van Van der Loos over de
wonderen van Jezus. Met steun van Z.W.O. werd dit grote werk
in het Engels uitgegeven: „The miracles of Jesus". Dit boek kun
nen wij gevoeglijk het theologisch levenswerk, het „magnum
opus" van deze ijverige en precieze Nieuw Testamenticus noe
men. Het is een kloek werk van ruim 700 bladzijden waarin de
uitgebreide bibliografie getuigt van een indrukwekkende belezen
heid. Bewonderenswaardig is de brede opzet en uitwerking van
het onderwerp. Het behandelt de theologische betekenis van Je
zus' wonderen, als tekenen van Zijn Koninkrijk. Daaraan heeft de
auteur dan ook, zowel fenomenologisch als exegetisch het grootste
deel van zijn boek gewijd. Maar het onderwerp bracht hem ook
op de terreinen van de natuurwetenschap, de geneeskunde, de
psychologie en de para-psychologie en zelfs van de filosofie.
Over deze onderwerpen liet dr. Van der Loos zich informeren
door vakmensen en had hij ook zelf het nodige opgestoken door
de lektuur van schrijvers als Ovink, Van Mourik Broekman, Ten-
haeff e.a.
