70
nicht Ann Goddard, de oudste dochter van zijn enige zuster. Deze
„mariage de convenance", zeker van Ann Goddard's kant, vond
plaats in 1782. John Williams werd hierna als partner opgenomen
in de firma Hope Co, en voegde de naam Hope bij de zijne. Hij
schijnt een wat saaie, rechtlijnig-denkende man geweest, goed
voor zijn werk, maar nauwelijks in staat om een avontuurlijke
vrouw als Ann Goddard te boeien. Zij had dan ook al vrij spoedig
een minnaar, de Duitse kolonel Baron Von Dopff. De naam van
de man moge wat operette-achtig aandoen, de affaire tussen hem
en de echtgenote van John Williams Hope was van zo serieuze
aard, dat zij tenslotte na twintig jaar tot een huwelijk leidde. Uit
de verbintenis van Ann Goddard met de protégé van haar oom
werden intussen vijf kinderen geboren.
Deze mensen: de ijdele John, met zijn gezin rondtrekkend van het
ene huis naar het andere, de ijverige John Williams Hope en de
frivole Ann Goddard, zijn echtgenote, vormden, naar men mag
aannemen, de directe omgeving van de in Amerika geboren en in
Engeland getogen Henry Hope. Een on-Hollands en kleurrijk ge
zelschap. De Hopes oriënteerden zich in hun weinig door Hol
landse traditie beperkte levensstijl vooral op het joyeuze Enge
land, waar gedurende de 18de eeuw in de kolonies en de opko
mende industrie door een aantal families schatten werden ver
diend. Engeland was ook hierdoor een van de voornaamste ver
spreidingsgebieden van het modieuze neo-klassicisme, de stro
ming in de kunst en de architectuur die in de klassieke oudheid
opnieuw haar voorbeeld in inspiratiebron vond. Henry Hope
kocht schilderijen van de Engelsman Joshua Reynolds, een van de
grondleggers en theoretici van het neo-klassicisme, en liet zijn
portret door hem schilderen. Angelica Kauffmann, een schilderes
van Duitse origine die lang in Londen werkzaam was, en tot de
avant-garde van haar tijd mag worden gerekend, maakte portret
ten van het echtpaar Ann Goddard en John Williams Hope.
Zowel Henry als John Hope waren verzamelaars van oude mees
ters en voorwerpen uit de klassieke oudheid. Ook in een volgende
generatie bleek de familie Hope bezeten van het verzamelen van
kunst en het bouwen en inrichten van huizen. Thomas Hope, als
