Van zijn „Camini" schoorsteenmantels zijn er maar drie
uitgevoerd: voor een Italiaanse prins, een Engelse graaf, en de
„Cavaliere Giovanni Hope". In zijn beschrijving bij de afbeelding
van de schoorsteen vermeldt Piranesi: „Le Cariatidi l'architrave e
gli altri pezzi di marmo sono avanzi di opere antiche dal Cavalie
re Piranesi uniti insieme a formare il presente camino Geen
kleinigheid: voor deze schoorsteenmantel zijn kariathiden, een ar
chitraaf en marmer van antieke voorwerpen gebruikt.
Raadsels rond deze schoorsteen zijn er genoeg. „Giovanni" Hope
is Jan of John Hope. Jan, die een broer was van John's vader,
verzamelde kunst. John, Henry's neef, deed dat eveneens. De
schoorsteenmantel kan direct bij Piranesi besteld zijn, maar ook
via de Engelse architecten Adam, die zowel met hem als de Hopes
in contact stonden. Evenmin is bekend, hoe Henry Hope tenslotte
in het bezit van dit zeldzame exemplaar is gekomen.
In het gedeelte van „Welgelegen" waar zich de bibliotheek be
vond, had ook de „conservateur", zo valt bij Goetghebuer te le
zen, zijn vertrekken. Een kunstcollectie van een omvang als die
van Hope had een beheerder nodig. De beheerder leidde bezoe
kers rond, en adviseerde zijn broodheer bij diens aankopen. Wie
Hope's conservator is geweest, en'wat precies zijn taak was, is
overigens niet bekend.
Nu de hoofdvleugel van „Welgelegen" is doorgewandeld, rest ons
nog de zijvleugel. Over de manier waarop deze werd gebruikt in
de tijd van Hope doet Goetghebuer geen mededeling. Wel geeft
hij in zijn boek een plattegrond van de bel-étage van het huis. Met
behulp hiervan, en een plattegrond uit een latere periode, is het
mogelijk de funktie van de zijvleugel enigszins te reconstrueren.
Deze laatste plattegrond, die berust in het Koninklijk Huisarchief,
is zeer schematisch. Hij moet gemaakt zijn voordat Hope's opvol
ger, Hollands kortstondige koning Lodewijk Napoleon, „Welgele
gen" als paleis in gebruik nam. Bij de achthoekige kamer boven
de grote hal, die nu te boek staat als „gewone eetkamer" is ge
schreven: „Billard qui doit devenir salie a manger". Een voor
naam huis diende in de 18de eeuw voorzien te zijn van een kamer
waar het edele billardspel beoefend kon worden, en mocht bij
Hope dus niet ontbreken.
84
