90
werden toegepast. Een echte noviteit waren de grote „Franse"
ramen, die naar binnen draaien en verdeeld zijn in grotere ruiten
dan tot nu toe gebruikelijk was. De ouderwetse „Engelse" ramen
waren schuiframen met een kleine roedenverdeling. „Welgelegen"
is tevens een van de eerste bouwwerken in de Republiek die
helemaal werden voorzien van een pleisterlaag. De Mercurius ver
meldt deze bijzonderheid met nadruk: „Voorts is het geheele Ge
bouw, dat in alle deelen deszelfs aanlegger eere aandoet, en zynen
naam vereeuwigen zal, uit gebakkene steen opgemetseld en met
kalk gepleisterd, waar door 't het aanzien heeft, als of het uit witte
steen uitgehouwen ware;" De vraag wie de architect is geweest
van een van de meest imponerende bouwwerken uit de laatste
dagen van de Republiek der Verenigde Nederlanden, had door de
Stuers en Gonnet in 1881 beantwoord kunnen worden met behulp
van het boek, dat op deze rondgang door „Welgelegen" zo'n goe
de gids is gebleken.
P.J. Goetghebuer geeft in zijn „Choix des Monumens, Edifices et
Maisons Les plus remarquables Du Royaume des Pays-Bas" niet
alleen gedienstig een plattegrond en allerlei details, maar hij
noemt ook namen: „M. Dubois, architecte a Ternronde eut la
direction de eet ouvrage". De architect Dubois uit Dendermonde
had de leiding over de uitvoering van de bouw van „Welgelegen".
En bij de plattegrond van het huis staat: „Plan du Pavilion de
Harlem, situé a un quart de lieu de cette ville, bati vers 1790,
d'après les dessins de M. Triquetti, a cette époque Consul de la
Cour de Sardaigne a La Haye". Triquetti, in die tijd consul van
Sardinië, maakte de tekeningen voor het huis.
Het studieuze nageslacht, dat het boek van Goetghebuer wél in
handen kreeg nam deze namen vervolgens dankbaar over. Men
kan echter ook twijfelen aan de juistheid van deze gegevens. E.H.
ter Kuile schuift Goetghebuer terzijde in een recente publicatie in
het Bulletin KNOB. Hij schrijft het ontwerp van „Welgelegen"
toe aan de Noordnederlandse bouwmeester Leendert Viervant.
Wat Goetghebuer meedeelt, is op het eerste gezicht niet erg bevre
digend. Jean-Baptiste Dubois (1762-1855) was een onbekende
Zuidnederlandse architect, en Triquetti was helemaal geen archi
tect, maar diplomaat. We kunnen het tweetal afschrijven, of pro-
